بررسي كارايي روش سلامت مرتع براي تعيين وضعيت مراتع گود جاشيري شهرستان سپيدان

علم ارزيابي مرتع به عنوان يك مفهوم جامع دايماً در حال تغيير مي باشد و روش هاي تعيين آن در حال تكامل است. اخيراً مفهوم وضعيت اكولوژيكي به وسيله بسياري از محققان به عنوان پايه هاي ارزيابي و انوانتري مرتع مطرح شده است. در اين بين، بررسي كيفي سلامت مرتع، ابزار مناسبي را براي مديران و متخصصان ارزيابي فني مرتع فراهم مي سازد. بنابراين، در اين مطالعه كارايي روش سلامت مرتع مورد ارزيابي قرار گرفته است. در اين روش، از 17 شاخص براي ارزيابي سه ويژگي اكوسيستم (پايداري خاك و رويشگاه، توابع هيدرولوژيك و سلامت موجودات زنده) استفاده مي گردد. به همين منظور، سه منطقه با مجموع مساحت 1/1464 هكتار شامل قرق كوتاه مدت (چراي متعادل)، طولاني مدت (قرق 5 ساله و منطقه مرجع) و چراي سنگين (حدود 3 برابر ظرفيت چرا) در منطقه گودجاشيري سپيدان استان فارس انتخاب شدند. نتايج نشان داد كه در رويشگاه چراي سبك، پايداري خاك و رويشگاه و عملكرد هيدرولوژيك در طبقه متعادل و سلامت موجودات زنده -در طبقه نسبتاً حاد قرار دارد. درحالي كه در رويشگاه چراي سنگين ويژگي هاي مورد مطالعه در مقايسه با منطقه مرجع در محدوده در خطر (طبقه حاد و يا بالاتر از آن ) قرار دارند. همچنين شاخص هاي گياهان مهاجم، مرگ و ميرگياهان، گروه هاي ساختاري و عملكردي و شاخص هاي مربوط به فشردگي و پايداري خاك جزو تاثيرگذارترين شاخص ها در منطقه شناسايي شدند. بررسي تحقيقات مشابه نشان مي دهد كه در رويشگاه هاي مختلف با توجه به شرايط اكولوژيكي، خاك، اقليم و هيدرولوژي تفاوت هايي از نظر برخي از فاكتورها وجود دارد. اما در غالب آنها وجود گياهان مهاجم و درصد آنها، پارامترهاي خاك مانند درصد خاك لخت و پايداري آن و تنوع گونه ها و گروه هاي ساختاري-عملكردي در ارزيابي سلامت مرتع مهم معرفي نموده اند.