بررسي تاثير آموزش در زمينه درمان و مراقبت هاي رايج سرطان پستان بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه كننده به درمانگاه انكولوژي بيمارستان كوثر درسال 91-1390

Assessment of education program on quality of life among breasr cancer women referred to Qazvin oncology center in 2011-2012

مقدمه: سرطان پستان دومين عامل مرگ ناشي از سرطان‌ها به شمار مي‌رود. شيمي درماني به دنبال سرطان پستان مي‌تواند عمده‌ترين تاثير را بر كيفيت زندگي بيماران داشته، سبب مختل شدن رفاه جسمي، رواني، اجتماعي و معنوي در آنان و كاهش كيفيت زندگي اين مددجويان شود. هدف از اين تحقيق ارتقاي كيفيت زندگي مبتلايان به سرطان پستان مراجعه كننده به مركز انكولوژي كوثر قزوين مي باشد. روش كار: اين تحقيق يك مطالعه كارازمايي باليني در فيلد (بصورت قبل و بعد از مداخله) مي باشداز ارديبهشت 1390 در مركز شيمي درماني بيمارستان كوثر قزوين انجام شد. حجم نمونه 45مددجو كه ماستكتومي شده و جهت شيمي- درماني مراجعه كرده بودند با همراهان انان كه تحت مشاوره و اموزش در زمينه درمان و مراقبت هاي رايج سرطان پستان پس از جراحي و شيمي- درماني يا راديوتراپي طي 4 جلسه قرار گرفتند. ابزار جمع اوري پرسشنامه كيفيت زندگي در بيماران سرطان پستان (Eortc QLQBr- 23) و (Eortc QLQc-30) مي باشد و پرسشنامه محقق ساخته ارزيابي اگاهي و نگرش همراهان مددجويان بود. از امار تحليلي pair t test و سطح معني داري p=0.05 در نظر گرفته شد. نتايج: تعداد 45 مورد جديد سرطان پستان در مدت 9 ماه در اين مركز پذيرش و مورد مداوا قرار گرفتند. .ميانگين سني 46.13 با انحراف معيار 9.34 بود. (20 نفر60%) بي سواد و 11 نفر(32%) از نمونه ها از وجود سرطان در بدن خود اگاهي نداشتند. بقيه نمونه ها ازمفهوم متاستاز تصوري نداشتند عليرغم اينكه در مرحله سه يا چهار قرار داشتند. دربعد عملكردي پرسشنامه (Eortc QLQc-30) نمرات از 24.90± 60.7 به 23.73± 63.54 و در بعد ايتمهاي علامتي از 23.54 ± 58.42 به 25.67 ± 56.89 و در بعد كيفيت زندگي بر اساس پرسشنامه (Eortc QLQBr- 23) از 24.02 ± 65.15 به 23.80 ± 68.44 در بعد ايتمهاي علامتي اختصاصي سرطان پستان از 15.26± 71.70به 22.03 ± 69.26 ارتقا يافت ليكن با استفاده از امار تحليلي pair t test و p=0.05 مداخله ما تاثير قابل ملاحظه اي بر كيفيت زندگي اين زنان نداشته است. نتيجه گيري نهايي: براي بهبود و ارتقا كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سرطان پستان، 4 جلسه اموزش به تنهايي كفايت نمي كند و نياز به حمايت هاي اجتماعي بيشتري از سوي دست اندركاران مي باشد.

Introduction Breast cancer is the second reason of death among cancer patients. Chemotherapy has major adverse effects on quality of life that impaired physical, psychological and social health and decreases quality of life among these clients. The aim of this research is improving quality of life by education among patients who were referred to Qazvin oncology center. Methods: this was before – after field trial. The participants were 45 women who were preformed mastectomy and referred to Chemotherapy in Qazvin oncology center. The program we applied for them and their family was teaching about treatment types and current care after mastectomy, Chemotherapy or radiotherapy. We used Eortic QLQBr-23 and QLQc30 questionnaires. For analyzing the data we used pair t test and p=0.05 was significant. Result: 45 client received treatment during 9 months. Mean of age was 46.13± 9.34 and 20 (60%) of them were illiterates and 11(32%) didn’t know about their cancer and although others were in stage 3or 4, they didn’t have any conception of metastasis. the mean score of functional and sign in Eortic QLQBr-23 before the intervention was 65.15± 24.02 and 71.70 ± 15.26 that increase to 68.44 ± 23.80 and 69.26 ± 22.03 but it isn’t significant by pair t test. Conclusion: 4 sessions education is not enough to improve the quality of life among breast cancer patients. It is necessary that these patients were received social support.