نظريه دورنما تجمعي و بازده مورد انتظار سهام در بورس اوراق بهادار تهران

Cumulative Prospect Theory and Expected Return in Tehran Security Exchange

اين پژوهش به صورت تجربي به بررسي كاربرد نظريه دورنماي تجمعي در بورس اوراق بهادار تهران و اثر آن بر بازده سهام مي پردازد. بر اين اساس در اين پژوهش از مدل ارايه شده توسط باربريس و هانگ (2008) استفاده شده است. بر مبناي اين مدل چنانچه سرمايه گذاران در بازار سرمايه داراي اولويت هايي مشابه با نظريه دورنماي تجمعي باشند، سهام هايي با چولگي مثبت بايستي به طور متوسط بازده كمتري را كسب نمايند. جامعه آماري اين پژوهش شامل 89 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است كه در طي سال هاي 1385 تا 1390 مورد بررسي قرار گرفته است. از دو معيار اصلي براي پيش بيني چولگي مورد انتظار استفاده شد كه شامل چولگي گذشته و چولگي گروهي بود. نتايج نشان مي دهد معيار چولگي گذشته نسبت به معيارهاي چولگي گروهي در پيش بيني چولگي مورد انتظار بهتر عمل مي كند. به علاوه رابطه اي منفي و معنادار ميان چولگي و بازده سهام وجود دارد كه تاييد كننده كاربرد مدل باربريس و هانگ در بازار اوراق بهادار تهران است

This paper aims to investigate the application of Cumulative Prospect Theory (CPT) and its effect on return in Tehran Security Exchange. The Barberis and Huang (2008) model is used in this paper which predicts that if traders in the stock markets have cumulative prospect theory preferences then the positively skewed stocks should on average have lower returns. Research statistical population consists of 89 companies of Tehran Stock Exchange during 2007 to 2012. Two measures of expected stock skewness are used that consist of past skewness and group skewness. The results show that past skewness is better predictor to expected skewness than group skewness. Furthermore, there is a significant negative relationship between skewness measures and return that verify the Barberis and Huang (2008) model in Tehran Security Exchange.