اثربخشي گروه درمان شناختي مبتني بر حضور ذهن(MBCT) بر كاهش افسردگي بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس(MS)

مولتيپل اسكلروزيس، يكي از شايعترين بيماري هاي مزمن سيستم عصبي مركزي و افسردگي يكي از شايع ترين بيماري هاي رواني همراه در بيماران مبتلا به اين اختلال است كه خود مداخلات روان شناختي مجزايي را طلب مي كند. هدف پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي گروه درماني شناختي مبتني بر حضور ذهن بر كاهش افسردگي بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس بود. بدين منظور، در يك پژوهش نيمه آزمايشي همراه با گروه كنترل 28 نفر نمونه ي در دسترس از طريق فراخوان عمومي از زنان و دختران عضو انجمن مولتيپل اسكلروزيس استان يزد انتخاب و به صورت تصادفي در گروه آزمايش و كنترل كاربندي شدند. پرسشنامه ي افسردگي بك توسط آزمودني ها، پيش و پس از اتمام جلسات درمان تكميل شد و گروه آزمايش، طي 8 جلسه تحت درمان شناختي مبتني بر حضور ذهن به صورت گروهي قرار گرفتند. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه ميانگين نمرات افسردگي گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل به صورت معناداري كاهش يافته است و درمان شناختي مبتني بر حضور ذهن بر كاهش افسردگي بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس موثر بوده است.