مقايسه ي رويدادهاي استرس زا و راهبردهاي مقابله اي در افراد مبتلا به اختلال جسماني شكل با افراد غير مبتلا

اختلالهاي جسماني شكل و نشانه هاي تني اي كه نتوان آنها را به علتهاي جسماني ربط داد، پديده اي رايج در محيطهاي پزشكي است. هدف پژوهش حاضر، مقايسه ي رويدادهاي استرس زا و راهبردهاي مقابله اي در افراد مبتلا به اختلال جسماني شكل با افراد غير مبتلا بود. بدين منظور، طي يك طرح علي- مقايسه اي، 30 نفر بيمار مبتلا به اختلال جسماني شكل، به صورت در دسترس انتخاب و با 30 نفر همتاي غير بيمار از نظر رويدادهاي مهم زندگي و راهبردهاي مقابله اي مورد مقايسه قرار گرفتند. نتايج تحليل واريانس چند متغيري نشان داد كه افراد مبتلا به اختلال جسماني شكل، رويدادهاي استرس زاي بيشتري را در زندگي تجربه كرده بودند و ميزان ارزيابي آنها از اين رويدادها بيشتر از گروه گواه بود. همچنين افراد مبتلا، بيشتر از راهبردهاي مقابله اي مبتني بر مهار هيجاني و جسماني استفاده مي كردند و راهبردهاي مقابله اي مبتني بر حل مساله در اين آنها،كمتر از گروه گواه بود ولي از نظر راهبردهاي مقابله اي مبتني بر ارزيابي شناختي و حمايت اجتماعي بين دو گروه تفاوت معناداري مشاهده نشد. با توجه به اهميت اين موضوع در تشخيص و درمان بيماران مبتلا به اختلال جسماني شكل، همكاري نزديك بين پزشكان و روان شناسان و به كارگيري روان شناسان باليني كارآزموده و متخصص در طب رفتاري، جهت ارايه ي خدمات به اين بيماران، ضروري به نظر مي رسد.