اثر مديريت خاكورزي بر تغييرات مكاني برخي ويژگي هاي خاك در اراضي شيب دار

ببه منظور مشاهده تغيير مكاني ويژگيهاي خاك در اراضي مجاور با مديريت شخم، نمونهبرداري از ميانه شيب در امتداد خطوط تراز به روش خطي، از عمق سطحي، با فواصل 5 متري، به تعداد 40 نمونه در زمينهاي با شخم در امتداد خطوط تراز و 45 نمونه از زمينهاي مجاور با شخم در جهت شيب، انجام گرفت. اجزا بافت، رطوبت اشباع، جرم مخصوص ظاهري، ميانگين وزني و هندسي قطر خاكدانهها، ماده آلي، كربنات كلسيم تعيين گرديد. معنيداري اثر نوع شخم بر اين ويژگيها با آزمون T نشان داد كه اختلاف معنيداري در سطح 5 درصد بين تمام ويژگيهاي در دو مديريت شخم وجود دارد. اما بررسي روند داده ها نشان داد كه اختلاف معني دار در برخي از ويژگيهاي مورد بررسي نميتواند به دليل وجود مديريت شخم باشد. تغييرات مكاني با رسم نيم تغييرنما و مدلسازي آن براي كل داده ها (شامل زمينهايي با شخم در جهت و عمود بر جهت شيب) و به طور جداگانه در هر دو نوع شخم بررسي شد. نتايج نشان داد كه براي هر ويژگي مورد بررسي در سه حالت يادشده، نيم تغييرنماها، مدل هاي برازش شده، دامنه تاثير و درصد وابستگي مكاني متفاوت هستند. براي مثال، مدل برازش شده به داده-هاي شن، سيلت، رس، چگالي و ماده آلي در زمينهاي با شخم عمود بر جهت شيب، مدل كروي با دامنه تاثير به ترتيب 46، 18، 36، 97 و 37 متر بود، در حالي كه براي كل داده هاي هر دو نوع شخم، به ترتيب گوسي، گوسي، نمايي، خطي و خطي با دامنه تاثير 245، 51، 336، 217 و 217 متر بود.