ارزيابي برخي شاخص هاي كيفيت فيزيكي خاك با استفاده از سنجش از دور در منطقه ي بافت

اين پژوهش با هدف ارزيابي برخي شاخص هاي كيفيت فيزيكي خاك در منطقه ي بافت واقع در استان كرمان، كه يكي از مهم ترين قطب هاي توليد محصولات كشاورزي در استان كرمان مي باشد، انجام شد. بدين منظور، از 183 نقطه براساس الگوي نمونه برداري شبكه اي منظم (با فاصله ي 250 متر) از عمق صفر تا 20 سانتي متر نمونه هاي خاك برداشت شدند و شاخص هاي فيزيكي تخلخل تهويه اي، ميزان آب قابل استفاده، گنجايش زراعي نسبي و پايداري ساختمان خاك اندازه گيري شدند. سپس داده ها مورد تجزيه و تحليل زمين آماري قرار گرفتند. در ادامه، نقشه ي كريجينگ هر يك در محيط نرم افزاري ارك جي اي اس تهيه گرديد. هم چنين به منظور بررسي اثر كاربري اراضي بر روي شاخص هاي اندازه گيري شده، نقشه ي كاربري اراضي منطقه از طريق طبقه بندي نظارت شده تصاوير ماهواره ي لندست 8 تهيه گرديد. نتايج نشان داد كه شاخص پايداري ساختمان خاك منطقه ي مورد مطالعه در محدوده ي تخريب مي باشد. به طوركلي با توجه به نقشه هاي كريجينگ، كم تر بودن شاخص پايداري را مي توان به درصد سيلت زياد در قسمت مركزي، مربوط دانست. در اين مناطق، كشت متراكم نيز انجام مي شود. دليل ديگر مي تواند مربوط به مقدار كم ماده ي آلي (كمتر از 2 درصد) در اكثر مناطق مورد مطالعه باشد. منطقه از نظر تخلخل تهويه اي در محدوده ي بهينه قرار داشت. خاك منطقه از توانايي خوبي براي ذخيره و فراهم كردن آب قابل استفاده ي گياه و گنجايش زراعي نسبي برخوردار بود.