نقش مديريت شهري در ارتقا كيفيت زندگي شهروندان (مطالعه موردي: منطقه 7 شهر تهران)

Urban Management in Improve the Quality of Life (Case Studeh: 7 area of Tehran)

بالاترين هدف توسعه و مديريت شهري، بهبود كيفيت زندگي و خوشبختي شهروندان است؛ حال آنكه كيفيت زندگي مفهومي چند بعدي است و جنبه‌هاي مختلفي را در بر مي‌گيرد. كيفيت زندگي به عنوان يك مفهوم ذهني مبتني بر ارزش ها و تمايلات فردي در ارتباط با ميزان رضايت مندي از زندگي در نظر گرفته شده است. شاخص هاي عيني به جنبه هاي عيني و قابل لمس زندگي شهري مربوط مي شوند و در ابعاد مختلف قابل تعريف مي باشند. در اين پژوهش تلاش مي‌شود ضمن بررسي رابطه، ميزان اثر گذاري عملكرد مديريت شهري (شهرداري)، به كيفيت زندگي از نگاه شهروندان مورد مطالعه قرار گيرد.روش تحقيق توصيفي تحيلي براي گردآوري اطلاعات به روش ميداني (پرسشنامه)، از ساكنان منطقه پرسشگري به عمل آمد.براي تحليل فرضيات از آزمون‌هايي نظير اسپرمن و فريدمن استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد بين متغير‌هاي مديريت شهري و كيفيت زندگي شهروندان با ضريب 0.599 همبستگي مثبت وجود دارد.براي رتبه‌بندي شاخص‌هاي مديريت شهري از آزمون فريدمن استفاده شده است.نتايج نشان داد بين شاخص‌هاي مديريت شهري اختلاف معناداري وجود دارد و خدمات شهري با 2.51دنسبت به ساير شاخص‌ها در رتبه بالاتر قرار دارد.در نهايت راه كار‌هايي چون ؛ جمع آوري بموقع زباله، توجه به چيدمان مبلمان شهري، بهسازي و نوسازي آسفالت، مناسب سازي معابر براي معلولين و... در منطقه مورد مطالعه پيشنهاد شد.

The highest aim of development and urban management, improve the quality of life and happiness is citizens; however, the quality of life is multi-dimensional and conceptual aspects of the different. Quality of life is a subjective concept based on the values and desires of the individual in relation to the amount of life satisfaction is considered. Objective indicators to concrete areas of urban life are palpable and relevant and are defined in different dimensions. In this way the relationship between the research effort, the amount of the effect of urban investment management function (the municipality), look to the quality of life of citizens studied. Descriptive research analytical methods for field data collection methods (surveys) and Residents of the area were discussion. For analysis of the assumptions of the test, such as asprman and Friedman has been used. Results show between urban management variables and the quality of life of citizens, there is a positive correlation coefficient with 0.599. Urban management indicators to rank test of Friedman has been used. The results showed significant differences between the urban management indicators and urban services 2.51 than other indicators are located on the higher rank. Finally, such as work way; gather trash, duly considering the layout of urban furniture, improvement and modernization of asphalt, fitting the passages for the disabled, etc. in the proposed study area.