رواسازي و اعتبار يابي نسخه فارسي پرسش‌نامه اضطراب رايانه دانش‌آموزان

Validation of Persian Version of Computer Anxiety Rating Scale

با توجه به گسترش روز افزون به‌كارگيري فن‌آوري در آموزش، مطالعه سازه هاي مرتبط با نحوه تعامل دانش‌آموزان با رايانه و ساير ابزار‌هاي فن‌آوري از اهميت ويژه اي برخوردار است. يكي از اين سازه هاي مرتبط، اضطراب رايانه است كه باعث ايجاد دلهره، سردرگمي، ترس و در نهايت اجتناب از كار با رايانه مي شود. نظر به اهميت سنجش اين سازه در بين كاربران فن‌آوري در محيط هاي آموزشي، پژوهش حاضر، به بررسي اعتبار‌يابي و رواسازي مقياس درجه‌بندي اضطراب رايانه (Weil & Rosen, 1995) كه اساساً براي كاربران محيط‌هاي آموزشي، خصوصاً دانش‌آموزان طراحي شده، پرداخته است. بدين منظور، نسخه فارسي مقياس درجه‌بندي اضطراب رايانه بين 789 دانش‌آموز دبيرستاني كه توسط روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شده بودند، توزيع شد و تحقيق به روش پيمايشي انجام شد. به منظور بررسي ساختار عاملي و اعتبار و روايي پرسش‌نامه، از روش تحليل گويه ها (محاسبه ضريب تمييز و روش لوپ)، تحليل عاملي اكتشافي، تحليل عاملي تاييدي و محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ براي كل پرسش‌نامه و عامل-ها استفاده شد. نتيجه تحليل گويه ها نشان داد كه 18 گويه از 20 گويه پرسش‌نامه مناسب استفاده در محاسبات هستند. تحليل عاملي اكتشافي، 3 عامل را شناسايي نمود. تحليل عاملي تاييدي نيز نشان داد كه الگوي سه عاملي اين پرسش‌نامه برازندگي قابل قبولي با داده ها دارد. اعتبار ابزار با استفاده از روش همسان‌سازي دروني محاسبه شد و آلفاي 90/0 نشان داد كه مقياس از اعتبار خوبي برخوردار است. در نتيجه مي‌توان گفت نسخه ترجمه شده پرسش‌نامه براي استفاده در پژوهش هاي مربوط به فن‌آوري در بين دانش‌آموزان ايراني مقياس قابل قبولي است.

With the rapid spread of using technology in education, investigating constructs relating to how students interact with computers and other technological tools is of vital importance. One of these constructs is computer anxiety that causes apprehension, confusion, fear, and finally withdrawal from working with computer. Due to the importance of measuring this construct among users of academic centers, this study investigated the psychometric characteristics of the Persian version of Computer Anxiety Rating Scale (CARS) (Weil & Rosen, 1995) among Iranian high-school students. To attain this goal, the translated version of CARS was distrusted among 789 high-school students who were selected randomly. To calculate validity and reliability of the scale, item analysis (item discrimination coefficient and Loope method), exploratory factor analysis, confirmatory factor analysis, and internal consistency method were used. The result revealed that 18 items out of 20 items of the scale are statistically and psychometrically suitable for Iranian high-school population. The result of exploratory factor analysis detected 3 factors. The result of confirmatory factor analysis showed that there was a good fit with the suggested model and the gathered data. Cronbach’s alpha of the 18-item scale was found to be 0.90. The findings showed that the translated Persian version was a reliable and valid instrument to measure Iranian high-school students’ computer anxiety.