تجزي در اجتهاد

Tajazi in Ejtehad

علماي اسلام تعريف واحدي از مجتهد متجزي ارايه نداده‌اند. برخي از آنها ملاك تمايز مجتهد مطلق و متجزي را «فعليت استنباط» دانسته و گفته‌اند: متجزي، مجتهدي است كه به صورت بالفعل تمامي احكام شرعي فرعي را از ادله آشكار آن استخراج نكرده‌ است. برخي ديگر «ملكه اجتهاد» را ملاك قرار داده و گفته‌اند: متجزي، مجتهدي است كه دايره متعلق قدرت استخراج احكام در وي، محدودتر از مجتهد مطلق مي‌باشد. در مورد امكان يا عدم ‌امكان تجزي در اجتهاد سه نظريه توسط اصوليهاي مذاهب اسلامي مطرح شده است؛ بيشتر آنها قايل به امكان تجزي در اجتهاد هستند. گروه نادري منكر تجزي در اجتهاد بوده و گروه سوم توقف كرده‌اند. ادله‌ نقلي و عقلي قايلان به امكان تجزي در اجتهاد، تام مي‌باشد و ادله قايلان به ساير نظريه‌ها، صلاحيت معارضه با ادله آنها را ندارد. تخصصي شدن اجتهاد يك ضرورت و روش مناسب براي پاسخگويي به نيازهاي عصر حاضر و پويندگي و بالندگي فقه است. با اين كار مجتهد تمام همّت خود را صرف يك بخش و بخشهاي ديگر را به ساير مجتهدان واگذار مي‌كند. و از اظهار نظر و فتوا در ابوابي كه تخصص ندارد، خودداري مي‌ورزد.

Tajazi is a Mojtahed who become specialized in on of branch of Islamic jurisprudence (Feqeh). Furthermore Islamic scholars have not had a specific definition through this issue. For possibility of Tajazi in Ejtehad there are three theories which different Islamic sects present them: most of them believe that tajazi in ejtehad is possible (Ejtehad become spcialized). A few people are disagreeing with this issue and the third group doesn’t present their idea very clearly. Specializing Ejtehad is a necessary thing and a suitable method for responding to the needs of nowadays life and and also it makes Feqeh becoming dynamic in this way the Mojtahed would concentrate only in one part of Feqeh and transfer other parts to other Mojtaheds and he dosen’t make a statement on other parts.