فراواني ضايعات پوستي در بيماران مبتلا به ديابت در شهر اراك: 1392

Prevalence of skin lesions in diabetic patients, Arak:1392

زمينه: ديابت شايع‌ترين بيماري اندوكرين است كه با هيپرگليسمي مشخص مي‌شود. درگيري چشمي، كليوي، عروقي و عصبي از عوارض‌ اين بيماري محسوب مي‌شود. علايم پوستي نيز در حدود دو سوم بيماران ديده شده و از آنجا كه اين ضايعات مي‌تواند بر كيفيت زندگي فردي و اجتماعي بيماران اثرات منفي به‌جا گذارد هم براي بيمار و هم پزشك بسيار مسيله ساز است. پاتوژنژ دقيق آن هنوز مشخص نشده است. هدف از انجام اين مطالعه تعيين فراواني ضايعات پوستي در اين بيماران مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي 700 بيمار ديابتي پس از كسب رضايت‌نامه كتبي توسط متخصص غدد به متخصص پوست ارجاع داده شدند. تمام بيماران مورد معاينه كامل پوستي قرار گرفته و در موارد مورد نياز از ضايعات، بيوپسي پوست وكشت و آزمايش باكتري شناسي، قارچ شناسي انجام شد و پس از جمع‌آوري اطلاعات داده‌ها با استفاده از آزمون t و كاي دو مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‏ها: در اين مطالعه 700 بيمار (73 درصد زن و 27 درصد مرد) مورد مطالعه قرار گرفتند. در مجموع 5/94 درصد بيماران داراي يك يا چند ضايعه پوستي بودند. شايع‌ترين ضايعات پوستي انژيوم گيلاسي (37 درصد)، تكمه پوستي (32 درصد) و اگزما (8/32 درصد) بود. بين درگيري پوستي با طول مدت ديابت (05/0=P) و سن بيمار (03/0=P) ارتباط آماري معنادار وجود داشت اما بين درگيري پوستي با ميزان c1AbH ارتباط آماري معناداري وجود نداشت. نتيجه‏گيري: مطالعه حاضر نشان داد كه ضايعات پوستي در بيماران ديابتي شايع بوده و شيوع آن با طول مدت بيماري و سن بيماران افزايش مي‌يابد. لذا آشنايي و توجه ويژه پرسنل گروه پزشكي و آموزش بيماران در مورد علايم شايع پوستي بايد مد نظر گرفته شده و تشخيص زودهنگام و درمان اين ضايعات ضروري به‌نظر مي‌رسد.

Background: Diabetes mellitus (DM) is the most common of the endocrine disorders characterized by hyperglycemia. Diabetes mellitus affects every organ of the body including the skin. Skin lesions have negative impact on quality of life of diabetic patients and it is also very frustrating for both patients and their physicians. The pathophysiologic mechanisms of skin lesions are mainly unknown.The aim of this study was to evaluate the frequency of skin manifestations in this patients. Materials & Methods: A cross sectional study was performed on 700 patients attending to the diabetes clinic. The Institute ethical clearance was obtained before the start of the study.A complete cutaneous examination was done in all cases. A detailed dermatological examination was carried out by a consultant dermatologist and cutaneous findings were recorded. Relevant microbiologic and histopathological investigations were done whenever they were necessary to diagnose the cutaneous disorders.Statistical analysis was carried out by using t- test and Chi-square test. Results:Seven hundred patients(73% women and 27% men )were enrolled in the study.Diabetic skin manifestations were detected in 94.5% of diabetic patients.The most common skin lesions were cherry angioma (37%),skin tag (32%) and eczema (32.8%).Our study showed a significant difference between the involvement by skin lesions and duration of diabetes (P=0.05) and age of patients (P=0.03) but it didn,t show any significant difference between the involvement of skin lesions and HbA1C Conclusion: Our study showed that the skin lesions are common in DM patients and the duration of diabetes and age are positively correlated with skin lesions. For these reasons, education and special attention to medical staff and patients and searching approach to early diagnosis and treatment of skin lesions seem to be necessary.