طراحي و پياده سازي مدلي در ارزيابي عملكرد واحدهاي تحقيقاتي

امروزه همه كشورها در تلاشند تا بر حجم سرمايه گذاري هاي تحقيقاتي خود بيفزايند. در اين ميان كشورهاي صنعتي و توسعه يافته براي حفظ موقعيت خود و يا افزايش برتري خويش در صحنه هاي رقابت بين المللي در تحقيقات سرمايه گذاري مي كنند و كشورهاي در حال توسعه نيز دريافته اند كه براي رفع اصولي مسايل و مشكلات اقتصادي و اجتماعي خود و رسيدن به رشد و توسعه واقعي راهي جز سرمايه گذاري در زمينه تحقيقات ندارند. در دهه اخير توجه به تحقيقات در ايران نيز از گسترش قابل توجهي برخوردار گشته است. توسعه دوره هاي تحصيلات تكميلي در سطح دانشگاه هاي كشور مخصوصاً در دوره هاي دكتراي تخصصي منجر به افزايش سريع و چشمگير توليد علم در زمينه هاي بنيادي و كاربردي شده است ولي توسعه فناوري كه لازمه تبديل علم به محصول است نتوانسته از طريق فعاليت هاي پژوهشي در سطح تحصيلات تكميلي در دانشگاه ها به انجام برسد. واحدهاي تحقيقاتي با هدف انجام پژوهش هاي كاربردي و حرفه اي در توسعه فناوري در داخل و خارج دانشگاه ها تاسيس گرديده اند. ارزيابي عملكرد مستمر اين واحدهاي تحقيقاتي با توجه به اهدافي كه در تاسيس آنها در نظر گرفته شده است با تعيين و تدوين شاخص هاي موثر و مفيد ضروري است. در اين مقاله مدل جديدي براي ارزيابي عملكرد واحدهاي تحقيقاتي طراحي و نتايج اجراي آن براي برخي از واحدهاي تحقيقاتي دانشگاه صنعتي اميركبير به عنوان نمونه ارايه شده است. يكي از نتايج حاصل از اين ارزيابي مي تواند مسير فعاليت هاي واحدهاي تحقيقاتي را تعيين و جهت حمايت و پشتيباني بيشتر از واحدهاي تحقيقاتي فعال تر مورد استفاده دانشگاه قرار گيرد. همچنين واحدهاي تحقيقاتي كه عملكرد آنها ضعيف مي باشد، آسيب شناسي شده و جهت رفع مسايل عدم فعاليت آنها اقدامات جدي از طرف دانشگاه اتخاذ شود