بررسي نسبت امر والاي پست مدرن در انديشه ليوتار با مفهوم رخداد در آرا هايدگر

Considering the Relation of Lyotard’s Postmodern Sublime with the Concept of Event in Heidegger’s Philosophy

اكثر محققان حوزه آثار ليوتار رويكرد وي به امر والا را صرفا در حوزه تحريرات وي در خصوص امر والاي مدرن و برپايه تاثيرپذيري آن از والاي كانتي جستجو مي‌كنند. اين نوشتار درصدد آن است كه بر پايه نوشتارهاي پراكنده ليوتار در مورد آنچه كه در برابر والاي مدرن قرار مي‌گيرد و آن را والاي پس تمدرن مي‌ناميم، به بررسي ابعاد آن بر اساس مفهوم رخداد بپردازد. به نظر نگارنده آنچه مي‌توان در انديشه ليوتار والاي پست‌مدرن ناميد، نه بر اساس تعريف كانت از امر والا كه بر پايه تعريف ادموند برك‌ شكل گرفته و در برخي آثار وي جنبه‌اي هستي‌شناختي مي‌يابد. امر والا در تقرير غيرمتافيزيكي/ پس تمدرن آن، رخدادي است كه ارتباطات گسترده‌اي با حوزه‌هاي گوناگون فلسفه و همچنين زندگي انساني دارد. امر والاي ليوتار تعريف و توضيح يك اتفاق نيست بلكه خود رخداد است. بيش از آنكه Erfahrung باشد Ereignis است. امر والا موقعيتي است كه به دليل سقوط انديشه و پيش پا افتادگي آن و شوك هستي‌شناختي كه ايجاد مي‌كند - چيزي كه تفسير هايدگري ممكن است آن را unheimlichkeit امر والا بنامد - انديشه اصيل را شعله ور مي‌سازد؛ اين رخداد زايشي است كه به بازسنجي و بازخواني مفاهيم فلسفي پيشتر تبيين شده اجازه بروز مي‌دهد.

The Sublime in Lyotard’s works is known for his writings on Kantian sublime. This paper tries to shed light on that side of Lyotard’s writings in which the sublime is explained based on Edmund Burke’s definition of sublimity and far from Kantian modern sublime. This is an ontological type of sublimity with strong ties to the concept of event or Ereignis, which Lyotard calls Postmodern sublime. The sublime, in its non-metaphysical/ postmodern definition, is an event that has wide relations with being and the human life. Lyotard’s postmodern sublime, is not the explanation of an experience but rather it is the moment of the event. In other words, rather than Erfahrung, it is Ereignis. For him, the sublime is a place that, because of the declining of thought 5 and the ontological shock it makes-what Heideggerian thought might call the sublime’s un-homely or unheimlichkeitwakes genuine thinking; it is a creative event, allowing for re-evaluation of already accepted philosophical concepts.