القاء مرگ برنامه‌ريزي شده در سلول‌هاي اپي‌تليوم تنفسي انسان آلوده شده با ويروس آنفلوانزا

Induction of Programmed Cell Death in Human Alveolar Epithelial Cells Infected with Influenza Virus

مقدمه: ويروس‌های آنفلوانزای پرندگان تهديد جدی برای سلامت انسان و حيوان به ‌شمار می‌روند. افزايش ميزان بيان ژن‌های سايتوكاين‌های پيش التهابی و اينترفرون نوع I، و پاسخ‌های مرگ سلولی با آسيب‌زايی عفونت آنفلوانزا در ارتباط هستند. در اين مطالعه پويايی رشد ويروس تحت حاد آنفلوانزا پرندگان در سلول‌های اپی‌تليومی آلوئولار تنفسی انسان(A549) ارزيابی شده است. روش بررسی: كشت‌های سلولی A549 با ويروس H9N2 در MOI ‌های 1/0 و 2 در شرايط با و بدون افزودن تريپسين آلوده شدند. پويايی رشد ويروس به روش ارزيابی پلاك و ميزان زنده بودن سلول‌ها با سنجش MTT در زمان‌های مختلف پس از آلودگی تعيين شدند. چگونگی القاء مرگ برنامه‌ريزی شده سلول با آزمايش قطعه قطعه شدن DNA ژنومی و نيز مسير انتقال پيام مرگ با وسترن بلات ارزيابی شد. نتايج: داده‌های اين مطالعه نشان داد كه اگرچه تكثير ويروس H9N2 آسيب سلولی مشخص در سلول‌های اپی‌تليوم تنفسی ايجاد كرده و سبب كاهش ميزان سلول‌های زنده می‌شود، اما عيار آن افزايش می‌يابد. بيشينه عيار ويروس در دوز بالاتر پس از 48 ساعت در حضور تريپسين، PFU/cell 33/0±42/4 محاسبه شد. تكثير ويروس در اين سلول‌ها بيانگر سركوب مكانيسم دفاعی و فعال شدن مسير مرگ برنامه‌ريزی سلولی است. القاء آپوپتوز در سلول‌ A549 با افزايش عيار و رونوشت‌های ويروس هم‌بسته است(05/0p<). نتيجه‌گيری: اين داده‌ها بيانگر اين هستند كه ‌ويروس آنفلوانزا H9N2 پرندگان القاكننده آپوپتوز در سلول‌های اپی‌تليوم تنفسی انسان از مسير داخلی و به صورت وابسته به دوز است.

Introduction: Avian influenza viruses are considered as a serious threat to human and animal health. An increase in expression of proinflammatory cytokines and type I IFN genes, as well as host cell death responses contribute to the pathogenesis of influenza infection. Hence, this study aimed to evaluate the growth dynamics of subacute avian influenza virus in human respiratory alveolar epithelium cells (A549). Methods: The A549 cell cultures were infected at MOIs 0.1 and 2.0 viral doses in the presence and absence of trypsin. The virus growth kinetics were elucidated by the plaque assay and the cell viability was determined by MTT at various times after the infection. The induction quality of programmed cell death as well as the signal transduction pathway of death were assessed by genomic DNA fragmentation and western blotting respectively. Results: The study findings indicated that although the H9N2 virus replication did produce a marked cytopathic effect on the alveolar cells, which led to a reduction in the cell viability, the viral titers were increased in the infected cells. The virus replication of in these cells indicated repression of host defense mechanism as well as activation of cell death. The induction of apoptosis in A549 cells was correlated with the increased virus titers as well as virus replication (p< 0.05). Conclusion: H9N2 avian influenza virus were demonstrated to induce apoptosis in human alveolar epithelial cells via the intrinsic pathway in a dose-dependent manner.