فراواني و توزيع گونه هاي پلاسموديوم ويواكس و پلاسموديوم فالسيپارم و ميزان پارازيتمي در مبتلايان به مالاريا

A retrospective study on distribution, frequency and rate of parasitaemia in patients infected with Plasmodium species in Kerman Province, Iran during the period 2009-2010

زمينه و هدف: مالاريا درايران بعنوان يكی از مشكلات مهم بهداشتی تلقی گرديده است و هيچ بيماری انگلی ديگری تا اين اندازه زيان­های مالی و جانی جبران ناپذير به بار نياورده است، استان­های دارای مشكل در كشور، عبارتند از سيستان و بلوچستان، هرمزگان و كرمان كه در مجموع 96% از كل موارد را بخود اختصاص می دهند. در اين مطالعه  فراوانی و توزيع گونه های پلاسموديوم انسانی و ميزان پارازيتمی در مبتلايان به مالاريا دراستان كرمان مورد بررسی قرار گرفته است. روش كار: طی دو سال تعداد 92798 لام از خون محيطی افراد مشكوك به مالاريا شامل گسترش های نازك و ضخيم تهيه و به روش استاندارد سازمان جهانی بهداشت (WHO) تحت بررسی قرار گرفتند. لام های  مثبت  مالاريا از  نظر تعداد انگل شمارش شده و درصد  پارازيتمی  تعيين گرديد. سرانجام اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از "آناليز آماری كای دو" بررسی و نتايج بدست آمده مورد  تجزيه و تحليل قرار گرفتند .  نتايج: تعداد 571 نمونه از نظر وجود گونه های پلاسموديوم انسانی ،شامل 523 مورد پلاسموديوم ويواكس، 44 مورد پلاسموديوم فالسيپارم و4 مورد ميكس، مثبت تشخيص داده شدند. نتايج سال 1388 نسبت به سال قبل نشان داد كه موارد ويواكس 96/33% كاهش داشته است. بيشترين ميزان پارازيتمی با تعداد 77240 انگل در هر ميكرو ليتر خون و مربوط به يك بيمارمبتلا به پلاسموديوم  فالسيپاروم  و كمترين شمارش انگل با تعداد 48 انگل در هر ميكرو ليتر خون و در بيمار مبتلا به پلاسموديوم ويواكس ملاحظه شد. طبق بررسی آماری از طريق آزمون كای دو متغيرهای مليت، محل سكونت،  جنس، موارد مثبت و منفی از نظر آماری معنی دار و دارای p-value كمتر از 05/0 می باشد. استفاده از Mann-Whitney Test  برای مقايسه داده ها نشان داد كه 464/0= p می­باشد و اختلاف معنی­داری بين ميانگين شمارش انگل  P.vivax وP.falciparum  وجود ندارد. نتيجه گيری: با توجه به برنامه حذف مالاريا در ايران، بيماريابی و تشخيص سريع و بهنگام بيماری از اهميت خاصی برخوردار است. همواره بررسی به موقع موارد وارده از كشورهای پاكستان و افغانستان می تواند استقرار و تداوم برنامه حذف مالاريا در ايران را تسهيل بخشد.

Background and Aim: Malaria is still one of the major health problems in comparison with any other parasitic disease in Iran with considerable economic and mortality consequences. Sistan-and-Baluchestan, Hormozgan and Kerman are the most affected provinces in the country; approximately 96% of the cases are reported from these three provinces. The aim of this study was to determine the frequency, distribution and rate of parasitaemia of human Plasmodium (P.) species in patients infected with malaria parasites in Kerman province. Materials and Methods: A total of 92,798 peripheral blood smears were collected from suspected malaria patients during the period 2009-10. Thin and thick blood smears were prepared according to the World Health Organization (WHO) standard procedure. Percentage of parasitaemia was determined based on the number of parasites in the positive slides. The Chi-square test was used for data analysis. Results: A total of 571 samples were found to contain human Plasmodium species, including 523, 44, and 4 cases of P. vivax, P. falciparum and mixed infection, respectively. The results also showed that, as compared with the previous year, the total number of P. vivax cases decreased in 2010 by 33.96%. The highest level of parasitaemia was observed in one of the patients infected with P. falciparum, with 77240 parasites/µl of blood, and the lowest in a patient infected with P. vivax, with 48 parasites/µl of blood. There were no differences between the positive and negative cases as regards parameters such as nationality, habitat or gender (Chi-square, p<0.05).  Furthermore, based on the Mann-Whitney test, there was no significant difference between the mean counts of P. falciparum and P. vivax (p-value = 0.464). Conclusion: Considering that Iran is in the elimination stage of malaria, patient finding and rapid, timely diagnosis of the disease are very important, particularly cases coming from Pakistan and Afghanistan, helping sustainability of the elimination program.