تحليل گفتمان فيلم‌نامه‌ي فيلم «هيس! دخترها فرياد نمي‌زنند»

Critical Discourse Analysis of the movie “Hush! The girls do not scream”

اين مقاله به بررسي و تحليل انتقادي فيلم‌نامه‌ي فيلم «هيس! دخترها فرياد نمي‌زنند» مي‌پردازد. پژوهش فعلي به اين مسيله خواهد پرداخت كه اين فيلم، چگونه در راستاي انقياد زنان حركت مي‌كند و به تحكيم گفتمان مردسالاري مي‌پردازد. ما همچنين اين پرسش را دنبال مي‌كنيم كه در اين فيلم چگونه پادگفتمان زنان به واسازي اين الگوي اعمال قدرت مي‌پردازد. در اين مقاله با فراهم آوردن چارچوبي نظري و با استفاده از نظريات اعمال قدرت متني و آراي نظريه‌پردازاني همچون ژيژك، كريستوا و آلتوسر؛ و همچنين رويكرد انتقادي پل‌گي و وداك و ابزارهاي روشي كه براي تحليل متون ارايه مي‌دهند، استدلال مي‌كنيم كه هيچ‌گونه مبارزه‌اي براي به چالش كشيدن گفتمان مسلط كه همانا مردسالاري است، در اين فيلم رخ نمي‌دهد. به عبارت ديگر، اگرچه گفتمان زنان در فيلم وجود دارد، اما سعي در ساختارشكني مطلقِ گفتمان رقيب ندارد و گفتمان رقيب را به طور مطلق به حاشيه نمي‌راند.

This paper critically investigates the script of the movie “Hush! The girls do not scream”. The current study addresses the issue of how cinema moves toward the subjugation of women and the strengthening of the masculism discourse. Also this study examines how women’s counter-discourse disrupts the pattern of power enacting. The theoretical framework of the study is based on the textual power enacting theories, the ideas of theorists such as Zizek, Kristeva and Althusser, and the critical approach of Paul Gee and Wodak. By applying these theories and the tools which are employed for text analysis, it is argued that this movie does not attempt to challenge the dominant discourse which is the masculism discourse. In other words, although the women discourse is presented in the movie, it does not try to deconstruct the masculism discourse and does not completely marginalized this dominant discourse.