نقد و بررسي برهان معجزه بر اثبات وجود خدا از ديدگاه فيلسوفان دين مغرب زمين

A Survey and Evaluation of Miracle as Evidence to Godʹs Existence from the Perspectives of Philosophers of Religion in the West

خداباوران معجزه را دليلي براي اثبات وجود خدا مي‌دانند. در طرف مقابل، خداناباوران نقدهايي عليه دلالت گري معجزه بر اثبات وجود خدا مطرح مي‌كنند كه بيشتر به وقوع پيوستن تاريخي معجزات را محل ترديد قرار مي‌دهد و حتي ناممكن مي‌دانند. هدف اين نوشتار بررسي و پاسخ به چند پرسش اصلي در اين موضوع مورد اختلاف است: معجزه چيست؟ آيا «معجزه» مفهومي خودمتناقض است؟ آيا استناد به گواهي هاي تاريخي براي وقوع معجزات قابل توجيه است؟ عامل وقوع معجزه چيست؟ روش اين تحقيق توصيفي-تحليلي است كه از طريق مطالعه، بررسي و تحليل ذهني مفاهيم، گزاره‌ها و استدلال‌ها انجام مي‌گيرد. بر اين اساس، كتب، مقالات و ديگر آثار فيلسوفان مغرب زمين و همچنين كتب و مقالاتي كه درباره آنها نوشته شده اند، مورد مطالعه قرار مي‌گيرند. در اين مقاله ضمن بررسي پرسش‌هاي ياد شده تلاش خواهد شد تا نشان داده شود كه اولاً «معجزه» مفهومي خودمتناقض نيست؛ لذا نمي‌توان با استناد به ناسازگاري دروني مفهوم، امكان وقوع آن را زير سوال برد؛ ثانياً در صورت فراهم بودن شرايطي مي‌توان پذيرفت كه معجزاتي رخ داده اند؛ ثالثاً از ميان وقايع معجزه گون برخي را مي‌توان دال بر وجود خداوند دانست، هرچند كه دلالت گري پاره اي ديگر محل بحث است.