پديد آورندگان :
فرامرزي، سالار نويسنده استاديار گروه روانشناسي و آموزش كودكان با نيازهاي خاص، دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران Faramarzi, S , شيرزادي، پرستو نويسنده , , قاسمي، مسلم نويسنده كارشناس ارشد گفتاردرماني،كارشناس توانبخشي اداره بهزيستي شهرستان برخوار، اصفهان، ايران Qasemi, M , يارمحمديان، احمد نويسنده استاديار گروه روانشناسي و آموزش كودكان با نيازهاي خاص، دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران Yarmohamadian, A
كليدواژه :
آسيب ويژه زباني , پژوهش مورد- منفرد , عملكرد زبان دريافتي , مداخلات عصبروانشناختي
چكيده فارسي :
هدف: كودكان پیش از آنكه بتوانند حرف بزنند باید قادر به درك آنچه میشنوند باشند، در واقع زبان دریافتی پایه اصلی زبان بیانی است. از آنجا كه مهارتهای زبان دریافتی كودكان دارای آسیب ویژه زبانی نسبت به همسالان عادی خود پایینتر است، ارائه مداخلاتی كه منجر به بهبود عملكرد زبان دریافتی آنها شود، ضروری بهنظر میرسد. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مداخلات عصب روانشناختی بر عملكرد زبان دریافتی كودكان پیش دبستانی دارای آسیب ویژه زبانی است. روش بررسی: در این پژوهش از روش مورد- منفرد استفاده شد. به این منظور از بین كلیه كودكان پیش دبستانی دارای آسیب ویژه زبانی مراجعه كننده به كلینیك های گفتاردرمانی شهر اصفهان در سال 1392، با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند و با توجه به ملاكهای ورود به پژوهش، 5 كودك انتخاب شدند. هر كودك بعد از چهار جلسه خط پایه، طی ده جلسه، مداخلات عصب روانشناختی را دریافت و یك ماه پس از پایان مداخله، سه جلسه تحت آزمون پیگیری قرار گرفت. ابزارهای این پژوهش برای گردآوری دادهها در موقعیت خط پایه، مداخله و پیگیری شامل آزمون رشد زبان (Test of Language Development. Primary, 3rd: TOLD-P: 3) ، مقیاس هوشی وكسلر كودكان نسخه چهارم (Wechsler Intelligence Scale for children 4 / Translation: WISC-IV) و مصاحبه بالینی بود. یافته ها: نتایج نشان داد كه طی تحلیل دیداری نمودار دادهها و بر اساس شاخصهای آمار توصیفی، مداخله مورد نظر در مورد هر پنج آزمودنی اثربخش بوده است (به ترتیب با درصد دادههای غیرهمپوش80، 90، 100، 90 و 100 برای آزمودنیهای شماره 1، 2، 3، 4 و 5). همچنین میانگین نمرات زبان دریافتی در آزمودنیهای شماره 1، 2، 3، 4، و 5 به ترتیب از 57/75، 59/5، 65، 67، و 78/5 به 81/7، 77/6، 88/7، 82/9، و 95/4 افزایش یافتهاند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد كه میانگین نمرات زبان دریافتی در هر 5 آزمودنی افزایش یافته است. لذا میتوان به این نتیجه رسید كه با مداخلات عصبروانشناختی، عملكرد زبان دریافتی كودكان دارای آسیب ویژه زبانی بهبود مییابد و میتوان از این روش به عنوان یك روش مداخلهای و درمانی در آموزش و توانبخشی كودكان دارای آسیب ویژه زبانی استفاده نمود.
چكيده لاتين :
Purpose: Children before they could speak, they should be able to understand what they hear. In fact, receptive language is the main base of expressive language. Because the receptive language skills of children with specific language impairment are lower than their normal peers, providing interventions that lead to improved performance of their receptive language seems necessary. The purpose of this study is to examine the effect of neuropsychological interventions on receptive language performance of children with Specific Language Impairment (SLI). Methods: In this study, a single- subject research methodology was employed. For this purpose, among all preschool children with Specific Language Impairment in 2013 in Isfahan, by using purposive sampling method and according to entry criteria of the study, 5 children were selected. Every child after 4 based line sessions received neuropsychological interventions in 10 sessions and one month after the intervention, three test sessions were followed. This research tools to collect data, was Test of Language Development. Primary, c1997, 3rd (TOLP-P: 3), Wechsler intelligence scale for children 4th edition (WISC-IV), and clinical interview. Results: The results showed that during the visual analysis of data charts and based on the descriptive statistics, intervention has been effective in all five subjects of the (Respectively with Percentage of Non-Overlapping Data 80, 90, 100, 90 and 100 for subjects 1,2,3,4 and 5). Moreover, the mean scores for receptive language in subjects 1, 2, 3, 4, and 5, respectively from 57.75, 59.5, 65, 67, and 78/5 have increased to 81.7, 77.6, 88.7, 82.9, and 95.4. Conclusion: The results of the present study showed that the mean scores of receptive language increased in all 5 subjects. Therefore, it can be concluded that receptive language performance in children with specific language impairment are improved with neuropsychological interventions, and this method can be employed as a method of therapeutic intervention in the education and rehabilitation of children with specific language impairment.