استانداردها، نوآوري و توسعه‌ي اقتصادي كشورهاي درحال توسعه: مفاهيم و چالش‌هاي سياستي

تاثير استانداردها بر توسعه‌ي اقتصادي كشورهايي كه از توليد صنعتي و نوآوري عقب مانده‌اند، كمتر شناخته شده است. اصولاً استانداردسازي به‌مثابه يك موضوع فني ديده‌شده و فقط از طريق سياست‌هاي محدود سطح بالا پشتيباني مي‌شود. استانداردهاي فني در كم‌ترين حالت به اندازه‌ي اختراعات ثبت‌شده به رشد اقتصادي كمك مي‌كنند. به علت رهبري غالب كشورهاي توسعه‌يافته در ثبت اختراعات ، استانداردهاي فني در كشورهاي درحال توسعه ، به‌مثابه يك مكانيسم كليدي براي اشاعه‌ي دانش فناورانه و جايگزيني براي ثبت اختراعات ظهور يافته‌اند. اگرچه، كشورهاي درحال توسعه و بنگاه‌هايشان داراي مجموعه‌اي از توانمندي‌ها و محدوديت‌هايي هستند كه اساساً با توانمندي‌ها و محدوديت‌هاي كشورها و بنگاه‌هاي توسعه‌يافته متفاوت است. در اين مقاله، استدلال مي‌شود كه كشورهاي درحال توسعه بايستي معيارهايي را براي ارزيابي اتخاذ كنند كه با زمينه‌هاي موجود در آن كشورها متناسب‌تر هستند و بر اثرات يادگيري و ايجاد توانمندي‌هاي پويا تمركز مي‌كنند. مقاله‌ي حاضر به بحث در خصوص موضوعات رايج مي‌پردازد كه در درك توسعه و پيشرفت كشورهاي آسيايي در استانداردسازي ضروري هستند. همچنين به بررسي نقش مهم و حياتي كه اختراعات ثبت‌شده براي استانداردسازي ايفا مي‌كنند، پرداخته و استدلال مي‌كند كه "ثبت راهبردي اختراعات " به‌منظور كسب درآمد از استانداردهاي صنعتي غيررسمي مي‌تواند از توسعه‌ي اقتصادي كشورهاي درحال توسعه جلوگيري كند