يك، دو، سه: چگونه دست‌ساخته‌هاي سنگي را بشماريم؟ مطالعه روش‌هاي شمارش دست‌ساخته‌هاي سنگي شكسته با استفاده از بازسازي تجربي الگوهاي شكستگي

One, Two, and Three: How to Count the Real Number of Archaeological Chipped Stones? An Experimental Investigation on the Counting Methods of Fragmentary Chipped Stones

مجموعه دست‌ساخته‌هاي سنگي را پيش از آن كه باستان‌شناسان كشف و گردآوري كنند، همچون ساير داده‌هاي باستان‌شناسي در طي زمان و در بستر خود دچار تغييراتي مي‌شوند كه يكي از عمده‌ترين آن ها شكستگي است. گرچه واضح است كه دست‌ساخته‌هاي سنگي دچار شكستگي مي‌شوند، يافتن روشي براي تخمين تركيب بندي اوليه مجموعه دست-ساخته ها پيش از شكستگي دشوار است. در اين نوشتار به اين مسيله پرداخته شده است كه براي شمارش دست‌ساخته‌هاي سنگي بايد از روش‌هاي خاصي پيروي كرد و روش‌هاي كنوني شمارش دست‌ساخته‌هاي سنگي توضيح داده شده‌ و علاوه بر آن، روش جديدي براي شمارش تراشه‌هاي شكسته معرفي شده است. با استفاده از مطالعات تجربي، هفت مجموعه دست‌ساخته‌هاي سنگي در معرض عوامل شكستگي قرار گرفته‌اند و سپس روش‌هاي مختلف شمارشي براي شمارش قطعات شكسته آن ها استفاده شده است تا مشخص شود كدام روش‌ها در شمارش مجموعه دست‌ساخته‌هاي سنگي شكسته و تخمين تعداد دست‌ساخته‌ها پيش از آن كه دچار شكستگي شوند، دقت بيشتري دارند.

Chipped stones, like many other archaeological artifacts, change in their original context. One of the most important changes is breakage. Although it is clear that chipped stones which are gathered by archaeologists might have been broken, there have been few discussions made on the estimating the original number of chipped stones before breaking. In this article we have introduced different methods of counting broken fragments of chipped stones when refitting is impossible. Seven different assemblages of chipped stones have been experimentally broken and their fragments have been counted by using different methods in order to find the competible methods to count fragments of chipped stones in an archaeological assemblages.