شماره ركورد :
788877
عنوان مقاله :
توزيع درآمد در ايران با استفاده از شاخص هاي جيني و اتكينسون در سال هاي 1380 تا 1392
عنوان فرعي :
Income Distribution investigation in Iran using Gini Coefficient and Atkinson Index: 2001- 2013
پديد آورندگان :
حسيني، سيدشمس الدين نويسنده استاديار اقتصاد دانشگاه علامه طباطبايي Hosseini, Seyed Shamseddin
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1394 شماره 74
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
20
از صفحه :
55
تا صفحه :
74
كليدواژه :
ضريب جيني , هدفمندسازي يارانه ها , ايران , Atkinson index , Dalton Principles , Iran , Income distribution , Subsidy Reform , توزيع درآمد , شاخص اتكينسون , Gini coefficients , اصول دالتون
چكيده فارسي :
بررسي توزيع شخصي درآمد طي سال هاي 1380 تا 1392 ش، در دو جامعه شهري و روستايي ايران، با استفاده از شاخص هاي جيني و اتكينسون موضوع مقاله حاضر است. اين دو شاخص اصول دالتون (ويژگي-هاي مطلوب شاخص توزيع درآمد) را نقض نمي كنند و در مقايسه با ساير شاخص هاي توزيع درآمد از دقت بالاتري برخوردارند. ضريب جيني اگرچه متداول ترين شاخص اندازه گيري توزيع درآمد است ولي از آنجا كه نسبت به توزيع درآمد در طبقات مياني درآمد حساس تر است، نمي تواند بين دو الگوي متفاوت توزيع درآمد مثل زماني كه دو منحني لورنز همديگر را قطع مي كنند، تمايز قايل شود. بنابراين، استفاده از شاخص اتكينسون كه برگرفته از تابع رفاه اجتماعي است و به واسطه امكان انتخاب پارامتر مي تواند نابرابري را در طبقات مختلف درآمدي جامعه اندازه گيري كند، مكمل محاسبه ضريب جيني است. نتايج محاسبه دو شاخص يادشده نشان مي دهد نابرابري درآمد هم در جامعه شهري و هم در جامعه روستايي ايران، در دوره بررسي شده، كاهش يافته است. البته نابرابري توزيع درآمد در جامعه شهري ايران نسبت به جامعه روستايي كمتر است و با تاكيد بر طبقات درآمدي بالاتر در شهر و روستا، نابرابري بيشتر مي شود. نابرابري در هر دو جامعه شهري و روستايي و همه طبقات درآمدي، از سال 1389ش، كاهش پايداري داشته است و در سال 1390 اين افت محسوس تر است كه با توجه به اصل افزايش يكسان درآمد (اصل سوم دالتون)، دليل اين امر مي تواند پرداخت يكسان يارانه نقدي ماهيانه به ميزان 455000 ريال، به صورت سرانه به خانوارهاي ايراني، پس از اجراي قانون هدفمندسازي يارانه ها قلمداد شود.
چكيده لاتين :
The subject of this article is to assess Personal Income Distribution in I.R. Iran both in rural and urban areas using Gini coefficient and Atkinson index in the period of 2001- 2013. These two indices satisfy Dalton principles (principles about requirements of a good income distribution index) and comparing to other income distribution indices are more precise. Although Gini coefficient is the most common measure of income inequality, since it is highly sensitive to inequalities in the middle of the income spectrum, it may not be able to distinguish between two different income distributions. But the Atkinson index considering social welfare function into the measurement of income inequality allows for varying sensitivity to inequalities in different levels of the income distribution and it can be a complement to Gini coefficient. Results based on Gini and Atkinson show decreasing income inequality during the investigated period both in rural and urban areas. Income inequality in urban areas is less than rural areas and considering different income levels, the income inequality rises in both areas as the level of income increases. Since the year 2010, income inequality has been decreasing in both areas and there was a more sensible decrease in 2011 which could be due to performing the subsidy reform program and a payment of 455000 Rials per person to Iranian families since December 2010 (as Daltonʹs third principle of equal payments suggests).
سال انتشار :
1394
عنوان نشريه :
پژوهشها و سياستهاي اقتصادي
عنوان نشريه :
پژوهشها و سياستهاي اقتصادي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 74 سال 1394
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت