تبيين اوقات فراغت جوانان به عنوان مكانيزمي براي كاهش مصرف مواد مخدر (مطالعه تطبيقي در بين جوانان معتاد و غيرمعتاد در استان خراسان شمالي)

Determining Leisure Time as a Mechanism to Reduce Youth Generation Drug Use

هدف تحقيق تبيين اوقات فراغت جوانان به عنوان عاملي مهم در زمينه كاهش گرايش آنان به اعتياد مواد مخدر است كه در سطح استان خراسان شمالي به صورت مقايسه اي بين جوانان معتاد تحت پوشش مراكز ترك اعتياد بهزيستي و ساير جوانان غير معتاد صورت گرفته است.روش تحقيق پيمايشي بوده و براي جمع آوري داده ها از تكنيك پرسشنامه استفاده شده است. تحليل داده ها با نرم افزار SPSS صورت گرفته است. نتايج نشان دادند:1- بطور معناداري افراد غيرمعتاد زمان بيشتري را به اوقات فراغت خود اختصاص داده اند.2- فعاليت هاي اوقات فراغت جوانان معتاد در مقايسه با جوانان غيرمعتاد از تنوع بسيار كمتري برخوردار است.3- پايين بودن رضايتمندي جوانان معتاد از اوقات فراغت. 4-از كل وقت آزاد جوانان معتاد درصد كمي از آن به اوقات فراغت سپري مي گردد. نهايتاً اينكه مشكلات اوقات فراغت از ديدگاه جوانان معتاد به ترتيب اهميت عبارتند از ضعف برنامه ريزي دولتي، مشكلات مالي، ضعيف بودن امكانات اوقات فراغت، عدم پيش بيني اماكن متناسب با نيازجوانان، ضعف برنامه ريزي مناسب توسط خانواده.

The purpose of this study is to determine the youth generation leisure time as an important factor in reducing their inclination toward drug use in North Khorasan Province, by comparing drug addicted youth in addiction treatment centers of Social Welfare Organization with other non-addicted youth. This was a survey study and a questionnaire was used for data collection. The data was analyzed by SPSS software. The findings showed that: 1-Non-addicted youth devoted more of their free time to leisure activities. 2- Leisure time activities of addicted youth have less diversity comparing to non-addicted ones. 3- The rate of satisfaction of facilities in addicted youth is less than non-addicted.3- Addicted youth devote a little percentage of their free time to leisure activities. Finally, the problems and shortages in this regard are: the lack of proper planning by government, financial problems, lack of leisure time facilities, lack of prediction of facilities according to youth needs and lack of proper planning by family.