بررسي نحوه پخش استرين در استخوان اطراف در اوردنچرهاي يك و دو ايمپلنت به روش مدل سازي كامپيوتري آناليز المانهاي محدود

Evaluation of Strain Distribution Patterns in Bone around One and Two Dental Implant Supported Overdenture by Finite Element Analysis

مقدمه و هدف: براي اولين بار در يك مطالعه سه بعدي آناليز المان محدود ، توزيع استرين در استخوان اطراف ايمپلنت را در طرح درمان اوردنچر بر پايه يك واحد و دو واحد ايمپلنت و در حركات جانبي و پيشگرايي، مورد بررسي قرار داديم تا در نهايت علاوه بر اينكه شرايط واقعي تري از دهان را بازسازي كنيم ،بتوانيم بهترين طرح را از لحاظ اصول بيومكانيك انتخاب كنيم. روش كار : براي شبيه سازي مدل دندان- ايمپلنت و استخوان با استفاده از نرم افزارCaitia ، طرح 3 بعدي فك طراحي گشت و نيروي 100 نيوتني در حركات پيشگرايي و جانبي به مدلهاي داراي يك و دو ايمپلنت وارد گرديد. نتايج : در طرح يك ايمپلنت بيشترين ميزان استرين كيفي در حركات جانبي و در يك سوم سرويكال و باكال سمت غير كارگر ( 4097 ميكرومتر) و در طرح درمان دو ايمپلنت بالاترين ميزان استرين در حركات پيشگرايي در استخوان اطراف يك سوم اپيكالي سطح لينگوال ايمپلنت (2435 ميكرواسترين) و در حركات جانبي در استخوان اطراف يك پنجم اپيكالي سطح لينگوالِ و باكال ايمپلنت (1668 ميكرواسترين) مشاهده گرديد. نتيجه نهايي : نتايج حاصله در اين طرح نشان دهنده بيشتر بودن استرين و استرس در طرح تك واحدي نسبت به طرح دو ايمپلنت مي باشد. اين تفاوت در حركات جانبي بيشتر شده و نشاندهنده استرين بيشتر در مجموعه تك ايمپلنت مي باشد. اين نتايج مي تواند پيشنهاد استفاده از تك ايمپلت در بيماران با نيروي جويدن حداقل و نيز در اكلوژن با حداقل نيروهاي طرفي باشد.

Introduction & Objective: This finite elements study for the first time has investigated the pattern of strain distribution in bone around dental implants in one and two implant supported overdenture treatment planning in protrusive and laterusive movements, in order to choose the best plan biomechanically. Materials & Methods: To simulate the dental- implant and the bone, with Catia software, Jaws 3-D design was designed and 100 Newton forces were applied to dental implant models in protrusive and laterusive movements. Results: In the design of one implant, the highest amount of strain was observed in laterusive movement in the third cervical and buccal (4097 ?µ) and in the design of two implants the highest amount of strain in protrusive movement was observed in the apical third of the lin-gual surface of the bone around the implant (2435?µ) and in laterusive movement in the apical fifth of lingual and buccal surface of bone around the implant (1668 ?µ). Conclusions: The results of this study revealed that the strain and stress in the single implant design is more than two implants design. These results suggest the use of single implants in patients with minimal chewing force and in occlusion with minimal lateral force. (Sci J Hamadan Univ Med Sci 2015; 22 (4):293-299)