تاثير يادگيري مبتني بر الگوريتم بر تصميم‌گيري باليني دانشجويان فوريتهاي پزشكي

The Effect of Algorithm-Based Learning on Clinical Decision Making Abilities of Medical Emergency Students

مقدمه: بهبود تصميم‌گيري باليني دانشجويان، يكي از مهم‌ترين چالش‌هاي آموزش پزشكي مي‌باشد و روش‌هاي متعددي براي ارتقا اين مهارت‌ وجود دارد. هدف اين مطالعه تعيين اثربخشي يادگيري مبتني بر الگوريتم بر توانايي تصميم‌گيري باليني دانشجويان فوريت پزشكي بود. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، 25 دانشجوي فوريت پزشكي به‌صورت تصادفي به دو گروه يادگيري مبتني بر الگوريتم (13=n) و كنترل (12=n) تخصيص يافتند. دانشجويان گروه يادگيري مبتني بر الگوريتم، تشخيص و درمان در موقعيت‌ها و مشكلات اورژانس پزشكي را با استفاده رويكرد الگوريتمي فرا گرفتند و آموزش در گروه كنترل، بدون استفاده از الگوريتم‌ها و به‌صورت سخنراني اجرا شد. مدت زمان آموزش براي هر دو گروه سه ساعت‌ (دو جلسه مجزا با فاصله يك روز) بود. و پس از اتمام مداخله، وضعيت تصميم‌گيري باليني با استفاده از سناريورهاي باليني و مقياس خودكارآمدي تصميم‌گيري باليني ارزيابي شد. يافته‌ها: ميانگين نمرات اخذ شده از سناريور‌هاي باليني در بين دانشجويان گروه آموزش مبتني بر الگوريتم (67/1±)15/17 و گروه كنترل (63/2±)50/14 بود و اين اختلاف از نظر آماري نيز معني‌دار بود (99/2=t، 006/0=P). ميانگين نمره مقياس خودكارآمدي تصميم‌گيري باليني در گروه آموزش مبتني بر الگوريتم (57/1)30/13 در گروه كنترل (05/3)32/10 بود و در اين مورد نيز اختلاف‌ معني‌دار بود (01/3=t، 009/0=P). نتيجه‌گيري: يادگيري مبتني بر الگوريتم در بهبود وضعيت تصميم‌گيري باليني موثر است و استفاده از الگوريتم‌ها در كنار ساير روش‌هاي آموزشي مي‌تواند در ارتقا مهارت تصميم‌گيري باليني دانشجويان به ويژه در فوريت‌هاي پزشكي موثر باشد.

Introduction: Improvement of students’ clinical decision making is one of the main challenges in medical education. There are numerous ways to improve these skills. The aim of this study was to examine the effect of algorithm-based learning on clinical decision making abilities of medical emergency students. Method: in this experimental study, twenty five medical emergency students were randomly assigned to algorithm based learning group (n=13) and control group (n=12). Student in algorithm-based learning group were educated the diagnosis and treatment of selected medical emergency situation with algorithmic approach. Education in the control group was conducted by a routine lecture, along with copies of educational content. Three-hour training period was held for both groups (two separate sessions with an interval day). After intervention, clinical decision making of the students in both group were measured by clinical scenarios and clinical decision making self-efficacy scale. Results: The mean of acquired scores from clinical scenarios among students in algorithm-based learning group was 17.50 (±1.67) and in the control group was 14.50 (±2.63). The differences was statistically significant (t=0.006, P=0.006). The students in algorithm-based learning group had better scores in the clinical decision making in terms of self-efficacy scale and it was 13.30 (1.57) and in the control group this mean was 10.32 (3.05). In this case, the differences was statistically significant (t=3.01, P=0.009). Conclusion: algorithm-based learning is effective in improvement of clinical decision making and applying of this method along with other educational methods could promote students’ clinical decision making especially in medical emergency situations.