تعيين اقليم آسايش شهرستان لاهيجان به منظور گردشگري با تاكيد بر توان زيست محيطي

نظر به آن كه انتخاب مكان مناسب براي فعايت هاي گردشگري كه مبتني بر اصول آمايش سرزمين باشد، امكان كاهش ميزان اثرات زيست محيطي نامطلوب را فراهم مي سازد، در مطالعه حاضر تلاش شده است تا با توجه به قابليت هاي اكولوژيك و عوامل پيش برنده و بازدارنده در سطح شهرستان لاهيجان، پهنه بندي مناسبي براي فعاليت هاي گردشگري صورت گيرد و نواحي داراي تناسب شناسايي شوند. در شناسايي پهنه هاي مناسب براي گردشگري و توسعه (GIS) هدف تحقيق، تعيين مدل مناسبي مبتني بر سيستم اطلاعات جغرافيايي فعاليت هاي مربوط به گردشگري براساس مدل هاي اكولوژيك موجود در ايران و جهان مي باشد. بدين منظور، در ابتدا معيارهاي موثر در تصميم گيري براي انتخاب مكان ها و پهنه هاي مناسب براساس مدل هاي اكولوژيك موجود در ايران شناسايي و براي هر يك از معيارها لايه هاي توليد شده ،(Vector) در قالب مدل داده بردار GIS رقومي با مقياس مناسب تهيه گرديد. آماده سازي معيارها به صورت لايه هاي اطلاعاتي است. لايه هاي رقومي تهيه شده براي تشكيل واحدهاي شكل زمين و واحدهاي زيست محيطي با استفاده از منطق بولين و با استفاده از توابع 9 تلفيق شده اند. روش تجزيه و تحليل و جمع بندي اطلاعات و لايه هاي به دست آمده بر پايه / نسخه 2 Arc GIS همپوشاني در محيط نرم افزار 37 درصد از اراضي / تجزيه و تحليل سيستمي بوده و روش ارزيابي از نوع ارزيابي چندعامله بوده است. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه 7 59 درصد از اراضي شهرستان داراي قابليت براي تفرج متمركز مي باشند. همچنين در / شهرستان داراي قابليت و توان براي تفرج گسترده و 7 طول فصل بهار و پاييز در تمام ساعات شبانه روز شرايط مناسبي از لحاظ آسايش انسان برقرار است (به استثناي ماه خرداد) و در ماههاي فصل تابستان شرايط آسايش اقليمي در طول روز در شرايط مناسبي قرار ندارد.