نشانه‌شناسي موسيقي دستگاهي ايران (تحليل مفاهيم نشانداري و دلالت موسيقايي)

Semiotics of Iranian classical music (The Analysis of Markedness and Musical Signification Concepts)

اين مقاله با روش تحقيق كيفي نوشته شده و هدف اصلي، تبيين مفاهيم نشانداري سلسله مراتبي و فرايند دلالتگري در موسيقي دستگاهي ايران است. نتايج به دست آمده از تحليل يافته ها نشان مي‌دهد كه نشانداري در موسيقي ايراني به چند شكل اصلي روي مي‌دهد: 1. روابط بين گوشه‌هاي مشترك دستگاه‌ها 2. روابط بين نت‌ها. همچنين دلالتگري نيز عمدتاً در قالب گستره فرهنگي كلان و نيز به شكل تداعي معاني ايجاد مي‌شود كه البته از حيث شناخت معاني، حالتي سيال و متعدد در چارچوب موسيقي دستگاهي دارد، مگر در مواردي كه موسيقي ايراني در بافت ديگري مثل تعزيه قرار بگيرد، كه در آن صورت وجه قراردادي دلالت، برجستگي بيشتر دارد.