تحليلي از ويژگي‌هاي مديريت توسعه‌ منطقه‌اي در ايران طي دوره‌هاي قبل و بعد از انقلاب اسلامي (از 1286 تا 1394)

An Analysis of the Characteristics of Regional Development Management in Iran during the Periods before and After the Islamic Revolution (1907 to 2015)

بنابر توافق اغلب پژوهشگران منطقه‌اي، سياست‌هاي توسعه‌ منطقه‌اي در ايران طي دهه‌هاي گذشته با مشكلات و مسايلي همراه بوده است كه در مواردي به ناپايداري توسعه‌ منطقه‌اي انجاميده است. در تبيين اين مسيله، به نبود مديريت مطلوب و كارآمد توسعه‌ منطقه‌اي تاكيد شده است. هدف اين مقاله، تحليل وضعيت مديريت توسعه منطقه‌اي در دو دوره‌ پيش و پس از انقلاب اسلامي ايران است. اين مقاله ازنظر روش‌شناسي مروري و توصيفي است و از روش اسنادي براي بررسي وضعيت مديريت توسعه‌ منطقه‌اي استفاده مي‌كند. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهند كه ساختار مديريت توسعه‌ منطقه‌اي پيش از انقلاب اسلامي شديداً متمركز، دولت‌محور، غيرمشاركتي و متمركز بر رشد اقتصادي و وابسته به درآمدهاي نفتي بوده و نتوانسته است توسعه‌ متعادل مناطق را به ارمغان آورد. همچنين پس از انقلاب اسلامي نيز به‌رغم ايجاد ساختارها و نهادهاي سياسي و اداري توسعه‌ منطقه‌اي، همچنان الگو و روال موجود مديريتي، پاسخگوي نيازهاي منطقه‌اي نيست. در نتيجه، اصلاح الگوي مديريت توسعه‌ منطقه‌اي در ايران ضروري است. در پايان، پيشنهادهايي براي اصلاح نظام مديريت توسعه‌ منطقه‌اي ارايه شده‌اند.