الگوي تخصيص زمان به كردار در راه خداوند متعال، كار و استراحت

Allocation of time to act for God,Work and Rest

پژوهش پيش رو مي‌كوشد با دادن چارچوبي سازگار با دين، اثر باور به زندگي پس از مرگ و رضايت‌خاطر آن زندگي را بر رفتار تخصيص زمان انسان ها تحليل و تبيين كند. نوشتار پيش رو در چارچوب نظريه پردازي مي گنجد و روش تجزيه‌و‌تحليل آن روش تحليل منطقي همراه با تحليل رياضي و هندسي است. در اين مقاله چگونگي تخصيص زمان به كردارها و اثر ايمان و دستمزد بر به‌ كارگيري زمان در كردار در راه خداوند متعال? و كار و مبحث ديگر در اين‌باره تبيين شده است. از يافته هاي اصلي اين تبيين آن است كه انسان هر دو دارايي پول و زمان خود را براي دست‌يابي به رضايت خداوند متعال? به كار مي گيرد و اين‌دو در اين راه جانشين هم هستند. افزايش دستمزد اثر منفي بر تخصيص زمان در راه خداوند متعال? و اثر مثبت در تخصيص پول در راه خداوند متعال? دارد. جمع اين‌دو به‌گونه اي است كه افزايش دستمزد، جمع تخصيص دارايي به راه خداوند متعال? را افزايش مي دهد.

This paper is trying to analyze and explain the effect of the belief in life after death and that life satisfaction on human’s time allocation, by giving the framework compatible with religion.This article is considered as an attempt of theorizing and its research method is logical, mathematical, geometric analysis.In this paper, how to allocate time to works and how to affect the faith and wage on time allocation and other issues in this context is explained.The main finding of this study is the explanation of employing the assets -both money and time- by human to achieve satisfaction of God. These two are considered as substitutes in this context.Increases in Wage level have a negative effect on the allocation of time for God and has a positive effect on the allocation of money for God, but increases the accumulated assets allocated to the path of God.