عوامل و معيارهاي قانوني سازي عهد جديد

The Influences and Criteria of Canonization of the New Testament

مسيحيان اوليه جز كتاب مقدس يهودي، كتاب مقدس ديگري نداشتند. رسولان و آباي رسول، براي تبيين سيره حضرت عيسي و باورهاي اوليه مسيحي، دست به نگارش زدند. هرچند آنان اين نوشته ها را به عنوان متن مقدس ننوشتند، اما به مرور اعتبار و قداست پيدا كردند. اختلاف نظر در برخي نوشته ها و ظهور نوشته هاي گنوسي، موجب پديد آمدن نزاع هاي الهياتي شد و كليسا را بر آن داشت تا كتاب هاي رسمي و قانوني را معلوم كند. در روند قانوني سازي، نوشته هاي معتبر و رسولي از نوشته هاي غيرمعتبر يا غيررسولي جدا شدند و كليسا با به كارگيري برخي معيارها، كتاب هاي رسمي يا قانوني عهد جديد را مشخص كرد. اين پژوهش برآن است تا با استفاده از روش تحليل تاريخي، علاوه بر بررسي عوامل و زمينه هاي قانوني سازي، معيارهاي قانوني سازي را بررسي كند. معيارهاي قانوني سازي عبارتند از: سنت رسولي، راست كيشي، قدمت، مورد استفاده قرار گرفتن، سازگاري با باورهاي رايج كليسا و الهام.

The early Christians had no holy book except the Jewish Bible. Apostles and Apostolic Fathers wrote down and explained the the teachings of Jesus Christ and early Christianʹs beliefs. Although their writings were not intended to have a holy property, they gradually gained Authenticity and sanctity. The differences in some texts and also the rise of gnostic writings have caused theological disputes and accordingly the church determined which of these writings are canonical. In the process of canonization, the authentic and Apostolic writings were separated from pseudonymous writings, and the church, used certain criteria to recognize the canonical books of the New Testament. Using historical analysis, this research aims at investigating the influences, context and criteria of canonization. The criteria of canonization include: Apostolicity, orthodoxy, Antiquity, Use, Adaptability with the common belief of the church and inspiration.