سكولاريزم و خشونت نمادين در گفتمان تلويزيوني: تحليل گفتماني برنامه «پرگار» تلويزيون بي‌بي‌سي فارسي

Discourse Analysis of BBC Persian’s “Pargar”

اين مقاله با بررسي چهار برنامه «پرگار» در تلويزيون بي‌بي‌سي فارسي درباره «نسبت» دين و مدرنيته و به‌طور خاص، اسلام وسياست، با روش تحليل گفتماني، نتيجه‌ مي‌گيرد كه گفتار غالب پرگار، «سكولاريزم» فلسفي و اعتقادي،و سياسي است. اين دو گفتار، ضمن نفي و انكار پيوند دين و سياست و طرد انگاره حكومت ديني، دست به حذف و خشونت نمادين عليه گفتمان اسلام سياسي مي‌زنند و به سبب برخورداري از قدرت و موقعيت و «دسترسي» به تريبون‌هاي عمومي، روش‌هاي شناخت خودشان از جهان را به شيوه‌اي گفتماني اشاعه مي‌دهند و به تمام امور و پديده‌ها، معناي متناسب با «دال» مركزي خود مي‌بخشند. گفتمان سكولار به ‏منظور تعريف و توانمندسازي و نيز براي خاموش‌سازي و برون‌گذاري ‌عمل مي‌كند و افزون بر تجسم تهديد عليه سنت و ايمان اسلامي، به ‌منظور يك اصل مشروعيت بخش براي سركوب فعاليت‌هاي سياسي در منطقه نيز به كار گرفته مي‌شود.

between religion and modernism, and specifically Islam and politics using discourse analysis. It concludes that the dominant discourse of Pargar is philosophical-ideological and political secularism. These two discourses reject and deny the combination of religion and politics and reject the idea of religious governance and also indicate symbolic violence against political Islam and try to eliminate it. Since they have power and access to public tribunes, they express their understanding of the world in the form of a discourse and give all affairs and phenomena a meaning congruent to their core signifier. Secular discourse works towards defining and empowering and also suppressing and omitting. Secularism is formed against Islamic tradition and faith and also becomes a legitimizing principle to suppress political activities in the region.