رويكرد ايلات و طوايف كرمانشاهان در هم‌گرايي و واگرايي نسبت به حاكمان زنديه

The Approach of Tribes and Clans of Kermanshah towards the Convergence and Divergence of Zand Governors

ايلات و طوايف كرمانشاهان، از زماني كه كريم‌خان زند در سال 1163 هجري قدرت‌يابي خود را در ايران آغاز كرد، به او پيوسته و در فتح مناطق مختلف ايران، از جمله قلعه استراتژيك كرمانشاهان، مشاركت كردند. آنها (ايلات و طوايف كرمانشاهان) تا پايان فرمانروايي كريم‌خان از او تبعيت كرده وتمام كوشش خود را براي استحكام پايه‌هاي قدرت نوپاي زنديه به‌كار گرفتند. اما اين همراهي در دوره جانشينان كريم‌خان تداوم پيدا نكرد. مقاله كنوني در نظر دارد به اين پرسش پاسخ دهد كه علل همگرايي و واگرايي ايلات و طوايف كرمانشاهان نسبت به حاكمان زنديه چه بوده است؟ فرضيه اين است كه مهم‌ترين علت هم‌گرايي با موسس سلسله زنديه، اشتراكات نژادي، زباني و فرهنگي با وي بوده كه حلقه ارتباط آنها را مستحكم كرده بود. اما در دوره جانشينان كريم‌خان به علت هرج و مرج و شورش‌هاي مداوم در ايران، كه ضعف اين جانشينان به آن شدت بخشيده بود، ايلات و طوايف كرمانشاهان از خلا قدرت استفاده كردند و روش مستقلي را در پيش گرفتند.

Tribes and clans of Kermanshah since Karim Khan Zand in the year 163 A.H. started to gain power, had always joined him in the conquest of different regions in Iran especially the strategic castle of Kermanshahan. They followed Karim Khan to the end of his reign and did all their efforts to strengthen the foundations of the nascent Zand dynasty. However, this association did not persist in the course of Karim Khanʹs successors. This paper intends to answer the question of what was the reason of convergence and divergence of tribes and clans Kirmanshahan towards the rulers of Zand? Hypothesis suggests that the convergence to the founder of the Zand dynasty was common ethnic, linguistic and cultural things that strengthen links between them. But in the era of Karim Khanʹs successors because of the chaos and continuous riots in Iran that the weak successors had intensified them, tribes and clans of Kermanshah has used the power vacuum and became independent.