عنوان مقاله :
بررسي فراواني آمپوتاسيون در بيماران با زخم پاي ديابتي بستري شده در بيمارستان شريعتي 1381-1390
عنوان فرعي :
No title ###
پديد آورندگان :
مشايخي، محبوبه نويسنده مركز تحقيقات ديابت، پژوهشكده علوم باليني غدد و متابوليسم، دانشگاه علوم پزشكي تهران , , لاريجاني، باقر نويسنده مركز تحقيقات غدد و متابوليسم، پژوهشكده علوم باليني غدد و متابوليسم، دانشگاه علوم پزشكي تهران , , مهاجري تهراني، محمدرضا نويسنده مركز تحقيقات غدد/ پژوهشكده علوم غدد و متابوليسم، دانشگاه علوم پزشكي تهران , , رامبد، كامليا نويسنده مركز تحقيقات ديابت، پژوهشكده علوم باليني غدد و متابوليسم، دانشگاه علوم پزشكي تهران ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1392 شماره 52
كليدواژه :
زخم پاي ديابتي , No keywords ### , آمپوتاسيون , ديابت
چكيده فارسي :
مقدمه: دیابت شایعترین بیماری غدد درون‌ریز است كه شیوع روز افزونی در جهان دارد. دیابت مهم‌ترین علت نابینایی اخیر در بین افراد 25 تا 74 سال و مهم‌ترین علت قطع غیر تروماتیك اندام می‌باشد. زخم پای دیابتی یكی از علل اصلی مورتالیتی و موربیدتی می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی روند زخم پای دیابتی و آمپوتاسیون آنها در بیمارستان شریعتی تهران در یك دهه گذشته طراحی و انجام گردید.
روش‌ها: این مطالعه به صورت مقطعی-توصیفی و گذشته نگر بر روی تمامی بیمارانی كه از ابتدای سال 1381 تا انتهای سال 1390 به علت زخم پای دیابتی در مركز آموزشی، پژوشی و درمانی دكتر شریعتی تهران بستری شده بودند یا به صورت سرپایی به كلینیك دیابت مركز شریعتی مراجعه نموده بودند با بررسی پرونده‌های بیماران انجام شد. از پرونده بیماران اطلاعاتی شامل متغییرهای دموگرافیك، نوع زخم، شدت زخم، مدت زمان دارا بودن زخم، نوع آمپوتاسیون و محل آمپوتاسیون بیماران استخراج و بررسی گردید.
یافته‌ها: تعداد699 بیمار وارد مطالعه شدند كه میانگین سنی آنها 5/12± 8/59 سال و 1/68 درصد بیماران مورد مطالعه مرد بودند. شایعترین محل زخم پا، انگشتان بود. 63 درصد از بیماران دارای زخم ایسكمیك، 26 درصد از بیماران دارای زخم نوروپاتیك و 11 درصد دارای زخم نورو ایسكمیك بودند. از نظر موقعیت زخم 4/83 درصد از بیماران، زخمشان در اندام تحتانی راست و 8/38 درصد در سمت چپ بوده است. 8/7 درصد از بیماران نیز در هر دو اندام تحتانی زخم پا داشتند. فراوانی آمپوتاسیون 58% بود كه از این میان 97 درصد از موارد آمپوتاسیون مینور و در 3 درصد موارد آمپوتاسیون ماژور انجام شده بود. میانگین شدت زخم بیماران بر اساس معیار واگنر 3 بود. همچنین بین جنسیت مرد، سابقه بستری قبلی و سابقه آمپوتاسیون، عدم اشتغال، زخم ایسكمیك و زخم‌های با درجه واگنر بالای 3 با فراوانی آمپوتاسیون رابطه معنی دار آماری مشاهده گردید(p<0.005).
نتیجه گیری: میزان شیوع بستری بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی و آمپوتاسیون در طی دهه گذشته علی‌رغم سیر نزولی از اواسط نیمه دوم، در سال‌های اخیر افزایش یافته است. بر این اساس نیاز به استفاده از داروهای جدید همچون آنژی پارس، آگاه سازی و آموزش به بیماران دیابتی و افراد جامعه و فرآیندهای غربال گری و كنترل دیابت احساس می‌شود.
چكيده لاتين :
NO ABSTRACT ####
عنوان نشريه :
ديابت و متابوليسم ايران
عنوان نشريه :
ديابت و متابوليسم ايران
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 52 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
