پيش بيني سلامت روان بر اساس متغيرهاي عزت نفس، رضايت از زندگي و اميد در دانشجويان

The prediction of mental health based on variables of Self-esteem, life satisfaction and hope among College students

زمينه و هدف: سلامت روان يكي از متغيرهاي مهم و اساسي در حوزه روا نشناسي و علوم تربيتي است كه عوامل مختلفي در رابطه با آن موردمطالعه قرارگرفته اند. هدف اين پژوهش پيش بيني سلامت روان دانشجويان با استفاده از متغيرهاي عزت نفس، رضايت از زندگي و اميد بود. مواد و رو شها: روش تحقيق ازلحاظ ماهيت روش همبستگي بود كه در زمره تحقيقات غيرآزمايشي قرار مي گيرد. جامعه آماري كليه دانشجويان مقطع كارشناسي دانشگاه شاهرود بودند ) 9000 نفر(. حجم نمونه با استفاده از جدول تع يين اندازه نمونه كرجسي و مورگان 368 نفر تعيين گرديد. كتابچ هاي آزمودن يها شامل پنج بخش بود: 1- پرسشنامه جمعي تشناختي، 2- پرسشنامه سلامت عمومي گلدبرگ و هيلر، -3 پرسشنامه اميد اسنايدر، 4- پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ و 5- پرسشنامه رضايت از زندگي داينر. براي تجزي هوتحليل داد هها از آمار توصيفي )نمودارها، اندازه هاي گرايش به مركز و انداز ههاي پراكندگي( و آمار استنباطي )آزمون ضريب همبستگي گشتاوري پيرسون، آزمون تي گرو ههاي مستقل و تحليل رگرسيون گام به گام( و نرم افزار 22 SPSS استفاده شد. يافت هها: بين متغيرهاي عز تنفس، رضايت از زندگي، اميد و سلامت روان )به ترتيب 76 / 0 و 70 / 0 و 76 / r 0 =( همبستگي معنادار وجود داشت. سلامت روان دانشجويان را م يتوان بر اساس متغيرهاي عزت نفس ) 0B/42 =(، رضايت از زندگي ) 0=B/21 ( و اميد ) 0B/35 =( پي شبيني كرد. دراين بين، سهم متغير عزت نفس با ضريب رگرسيون ) 42 / 0( بيشتر بود. بين عزت نفس، اميد و سلامت روان دانشجويان تفاوتي مشاهده نشد؛ ولي نمرات رضايت از زندگي دختران بيشتر از پسران بود. نتيج هگيري: اين بررسي به طوركلي دانشجويان را داراي سلامت روان مناسبي نشان داد و يافته ها گوياي آن بودند كه با افزايش عز تنفس، اميد و رضايت از زندگي دانشجويان مي توان سلامت روان آ نها را ارتقا داد. نوع مقاله: مطالعه پژوهشي

Background and objective: Mental health is one of the key variables in the field of Psychology and Educational Sciences that several factors have been studied in relation to it. The aim of this study is to predict students’ mental health using the variables of self-esteem, life satisfaction was hope. Methods: This study was of the correlation among non-experimental studies. The population were included all students in shahrood University (9,000 student) and for the sample size used krejcie and Morgan table and 368 were selected. A booklet that participants were asked to respond to questions, including:1-demographic Questionnaire2-General Health Goldberg and Hiller Questionnaire 3- Snyder Hope questionnaire 4- Rosenberg self esteem questionnaire.5-Diner satisfaction with life Questionnaire. To analyze the data descriptive statistics (Charts, measure of central tendency and dispersion measures) and inferential statistics (Pearson correlation coefficient, t-test and stepwise regression analysis) were used. Results: The results show that between self-esteem, satisfaction with life, hope and mental health (r=0/76 0/70 and 0/76) There is a significant correlation. Students mental health can be predicted based on variables self-esteem and (B =0/42), satisfaction with life (B = 0/21) and hope (B =0/52). The proportion of self-esteem variable (0/42) was more. there was no difference Between selfesteem, hope and mental health, but between life satisfaction boys scores were more than girls. Conclusion: This study showed that, in general, students with good mental health, and results showed that with increasing self-esteem, hope and life satisfaction of students can improve their mental health. Paper Type: Research Article.