ارزيابي نگرش كاركنان نسبت به حاكميت باليني، موانع، عوامل تسهيل كننده و پيامدهاي اين رويكرد

Evaluation of Staffʹʹs Attitude toward Clinical Governance, Barriers, Facilitating Factors and Outcomes of Implementing and Organizing This Approach

مقدمه: حاكميت باليني چارچوبي است كه در آن سازمان هاي ارايه دهنده خدمات باليني، در قبال بهبود دايمي كيفيت پاسخ گو بوده و با ايجاد محيطي كه در آن تعالي خدمات باليني شكوفا مي شود به صيانت از استانداردهاي عالي خدمت مي پردازند. با توجه به اين كه بيش از نيم دهه است رويكرد حاكميت باليني به بيمارستان هاي ايران معرفي شده است و كاركنان باليني نقش بسيار مهمي در اجرا و ساماندهي آن دارند؛ لذا اين مطالعه با هدف ارزيابي نگرش كاركنان باليني نسبت به حاكميت باليني، موانع، عوامل تسهيل كننده و پيامدهاي اجرا و ساماندهي اين رويكرد انجام شده است. روش بررسي: مطالعه حاضر يك مطالعه توصيفي- تحليلي بود كه به شيوه مقطعي در يك بيمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشكي كرمان در سال 1393 انجام شده است. داده ها با استفاده از يك پرسشنامه محقق ساخته و پنج بخشي (مشخصات دموگرافيك، نگرش، موانع، عوامل تسهيل كننده و پيامدهاي حاكميت باليني) جمع آوري شدند. نمونه گيري به روش سرشماري انجام گرفت و 147 نفر از پرسنل باليني در مطالعه شركت كردند. از آمار توصيفي (درصد، ميانگين و انحراف معيار) و آمار تحليلي) آزمون t مستقل، تحليل واريانس و ضريب همبستگي پيرسون) استفاده گرديد. برا? تجز?ه و تحل?ل دادهها از نرم افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد 5/73% ازكاركنان سابقه شركت در برنامه هاي آموزشي حاكميت باليني را داشتند. نگرش كاركنان باليني نسبت به حاكميت باليني در حد متوسط بود (21/1±‌18/3). همچنين موانع، عوامل تسهيل كننده و پيامدهاي حاكميت باليني نيز در حد متوسطي بودند. بزرگترين مانع از ديدگاه كاركنان افزايش كاغذبازي، مقررات و تشريفات اداري (91/1±01/ 4) بود، مهمترين فاكتور تسهيل كننده برنامه هاي آموزشي مانند سمينارها و كارگاه ها (20/1±77/3) ) و مهمترين پيامد حاكميت باليني جلوگيري از اشتباهات و خطاها در مسير ارايه خدمات و يادگيري از آن‌ها (95/1±48/3) بودند. بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به اين كه اجراي حاكميت باليني پيچيده و پويا است اجرا و ساماندهي موفق آن نيازمند يك برنامه استراتژيك متناسب با ساختار، موقعيت و امكانات بيمارستان هاي ايران و بر اساس موانع و عوامل تسهيل كننده و پيامدهاي سازنده آن است.

Introduction: Clinical governance is a framework through which health organizations are accountable to improve the quality of their services continuously and safeguard high standards of care by creating an environment in which excellence in clinical care will be flourished.Since clinical governance approach has been introduced to Iranian hospitals formore than half a decade, and clinical staff have a very important role in implementing and organizing clinical governance, this study aimed to evaluate the clinical staffʹs attitude toward clinical governance, barriers, facilitating factors, and outcomes of implementing and organizing this approach. Method: The present study was a descriptive analysis conducted in a cross-sectional method at a hospital affiliated with Kerman University of Medical Sciences in 2014. Data were collected using a five-part researcher-madequestionnaire (demographic characteristics, attitude, barriers, facilitating factors, and outcomes of clinical governance). Sampling was conducted by the census method, and 147 people of clinical staff participated in the study. Descriptive statistic (percentage, mean, and standard deviation) and analytic statistic (t-test, analysis of variance, and Pearson’s correlation coefficient) have been used. SPSS version 20 software was usedfor data analysis. Results: The results showed that 73.5% of staff had a background of participation in educational programs of clinical governance. Clinical staffʹs attitude toward clinical governance was moderate (3.18±1.21), and also barriers, facilitating factors, and outcomes were in moderate level. The staff claimed that the biggest barriers were the increasing bureaucracy, regulations, and paperwork (4.01 ±1.91). The most important facilitating factor was educational programs, such as seminars and workshops (3.77±1.20), and the most important outcome of clinical governance was to prevent errors and mistakes in the way of service and learning from them (3.48 ± 1.95). Conclusion: Since the implementation of clinical governance is complex and dynamic, successful implementation and organization of clinical governance require a strategic plan proportional to the structure, location, and facilities of Iranian hospitals based on its barriers, facilitating factors and its constructive outcomes.