سيگار، عملكرد تيروييد و آنتي‌بادي ضد پراكسيداز

No title ###

مقدمه: مصرف سیگار، با كاهش غلظت سرمی TSH، خطر پایین‌تر كم‌كاری تیرویید و احتمالاً، فراوانی پایین‌تر اتوایمنوتیرویید مرتبط می‌باشد. مطالعات متعدد جمعیتی در مناطق كمبود یُد ارتباط سیگار را با عملكرد تیرویید نشان داده‌اند ولی مطالعات جمعیتی مشابه در مناطق با كفایت یُد بسیار اندك می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی این موضوع كه آیا ارتباطی بین سطح سرمی TSH و آنتی‌بادی ضد پراكسیداز با كشیدن سیگار وجود دارد، می‌باشد. روش‌ها: در یك مطالعه مقطعی در قالب مطالعه قند و لیپید تهران به صورت تصادفی 1558 فرد با عملكرد تیرویید طبیعی و بدون سابقه بیماری تیرویید بررسی شدند. TSH و TPOAb از نمونه سرم ناشتا اندازه‌گیری شد. نمونه‌ها به دو گروه سیگاری و غیرسیگاری طبقه‌بندی شدند. یافته‌ها: میانگین Ln TSH در سیگاری‌ها به طور معنی‌داری كمتر از غیر سیگاری‌ها بود (82/0±36/0 در مقایسه با 82/0±6/0، 001/0>P). احتمال وقوع هایپوتیروئیدی در سیگاری‌ها به وضوح كمتر از غیر سیگاری‌ها بود (8/0-2/0=CI 95%، 4/0=OR). میزان مثبت بودن TPOAb در غیر سیگاری‌ها به طور معنی‌داری بالاتر از سیگاری‌ها بود. (5/13% در مقایسه با 7/6%، 001/0>P). نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد كشیدن سیگار با سطح پایین‌تر TSHسرم، احتمال كمتر وقوع هایپوتیروییدی و اتوایمیونیتی تیرویید همراه است.

No abstract ###