مقايسه ي اثر دريافت پروبيوتيك از مسير دهان با مسير كلوآك (تنقيه) بر ريخت شناسي روده ي باريك و عملكرد بلدرچين‌هاي ژاپني

The Comparison of Probiotics Intake Via Oral and Enema (Cloaca) Routes on Intestinal Morphology and Performance of Japanese Quails

در اين پژوهش، اثر مسيرهاي مختلف دريافت پروبيوتيك بر عملكرد و ريخت شناسي روده باريك بلدرچين ژاپني بررسي شد. تعداد 144 قطعه جوجه يك روزه بلدرچين ژاپني پس از خروج از تخم به سه گروه آزمايشي تقسيم شدند و به روش هاي مختلف، پروبيوتيك به دستگاه گوارش آنها وارد شد. گروه هاي آزمايشي: الف) شاهد (پروبيوتيك دريافت ننمود)، ب) گاواژ دهاني (پروبيوتيك را به صورت مصرف اجباري به روش تخليه به درون چينه دان دريافت نمود)، پ) كلوآكي (پروبيوتيك را به صورت مصرف اجباري به روش تخليه به درون كلوآك دريافت نمود). در پايان روز 35 پس از توزين تمامي پرنده ها، تعداد سه پرنده از هر تكرار (12 قطعه بلدرچين براي هر گروه آزمايشي) به روش جابجايي مهره گردن كشته شدند و نمونه گيري از روده باريك آنها انجام شد. بيشترين وزن بدن، افزايش وزن و مصرف خوراك در گروه گاواژ دهاني مشاهده شد كه با گروه شاهد تفاوت معني دار داشت (05/0P < )، اما با گروه كلوآكي تفاوت معني داري نشان نداد. ضريب تبديل غذايي در بين گروه هاي آزمايشي تفاوت معني داري نداشت. آناليز داده ها نشان داد كه مسيرهاي مختلف ورود پروبيوتيك به دستگاه گوارش، تفاوت معني داري در طول دوازدهه ايجاد نكردند، اما ورود پروبيوتيك از مسير كلوآك باعث افزايش طول ايليوم شد (05/0P < ). ارتفاع پرز و عمق كريپت ناحيه دوازدهه در گروه دهاني بيشتر از شاهد بود (05/0P < )، اما نسبت به گروه كلوآكي افزايش معني داري نداشت. در ايليوم، گروه كلوآكي پرزهاي بلندتري نسبت به گروه گاواژ دهاني و شاهد داشت (05/0P < ). عمق كريپت دوازدهه در گروه گاواژ دهاني بيشتر از گروه شاهد بود (05/0P < )، اما نسبت به گروه كلوآكي افزايش معني-داري نداشت. عمق كريپت هاي ايليوم در بلدرچين هاي گروه كلوآكي بيشتر از گروه شاهد بود (05/0P < )، هرچند كه افزايش اندكي نسبت به گروه گاواژ دهاني داشت. در هر دو گروه تيمار شده با پروبيوتيك، سلول هاي گابلت توليدكننده موسين اسيدي و گابلت هاي توليدكننده موسين خنثي در هر دو بخش روده باريك، بيشتر از گروه شاهد بودند (05/0P < ). بر اساس نتايج اين تحقيق مسير ورود پروبيوتيك بر محل تاثيرگذاري آن در روده و ريخت شناسي روده موثر است.

In present study the effect of different routes of probiotic administration on performance and small intestinal morphology of Japanese quails was studied. Total of 144 Japanese quail (Coturnix coturnix japonica) one-day old chicks were divided into 3 experimental groups after hatch including: A. control (without probiotics), B. oral group (dosed by 107 cfu/50 µl probiotics via oesophageal gavage) and C. vent lip group (dosed 107 cfu/10 µl probiotics directly into vent). Protexin (Protexin, Somerset, UK) was used as probiotics. On d 35 after all birds weighed, three birds in every pen (12 in each experimental group) were killed via cervical dislocation. One cm of midpoint of duodenum and ileum were cut for histomorphology assays. Oral group had higher body weight, body weight gain and feed intake than control (P < 0.05). Ileum was longer in vent lip group than the other groups (P < 0.05). Oral-treated birds had higher duodenum villus height and crypt depth than control birds (P < 0.05). In the cloacal-treated quails, ileum had higher villus height than the other birds (P < 0.05) and deeper crypt than control birds (P < 0.05). The numbers of both types of goblet cells (acidic mucin producer and neutral mucin producer) were higher in birds received probiotics (P < 0.05). Based on the results the entrance route of probiotics could influence the location of intestinal morphological changes.