مطالعه ديدگاه پرستاران نسبت به علل بروز خطاهاي دارويي در بيمارستان‌هاي تخصصي و فوق تخصصي اطفال شهر تهران

Study Of Nurses’ Perceptions On Medication Errors In Pediatric Hospitals In Tehran, Iran

زمینه و هدف: قسمت بزرگی از خطاهای پزشكی را خطاهای دارویی تشكیل می دهد. برای پیشگیری از خطای دارویی درك صحیح از علل بوجود آورنده و گزارش آنها به خصوص در حوزه پرستاری ضروری است. هدف از این تحقیق، تعیین دیدگاه پرستاران نسبت به علل بروز خطاهای دارویی در بیمارستان های تخصصی و فوق تخصصی اطفال شهر تهران می باشد. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، جامعه ی مورد مطالعه را پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی تخصصی و فوق تخصصی اطفال شهر تهران درسال 92 تشكیل می دادند. 294 پرستار در سه شیفت كاری كه به صورت غیرتصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند، به پرسش نامه ی اصلاح شده ی Gladstone همراه با عوامل دموگرافیك با روایی و پایایی تایید شده پاسخ دادند. از نرم افزار SPSS نسخه 16 جهت ارائه آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار، و آمار تحلیلی شامل آزمونهای من- ویتنی و كروسكال والیس استفاده لازم به عمل آمد. یافته ها: شایعترین علل خطای دارویی به ترتیب خستگی پرستار، اشتباه پزشك در تجویز دارو، و ناخوانا بودن دستخط پزشك بود. مهمترین علل نبود گزارش خطای دارویی، ترس از واكنش مدیر پرستاری نسبت به خطای دارویی(74/9%) و ترس از واكنش همكاران بود. میانگین درصد خطای گزارش شده توسط پرستاران 42/52 درصد اعلام شد. نتیجه گیری: ارتقای آگاهی در مورد انواع و علل خطاهای دارویی و نحوه ی گزارش دهی آن ها، و انجام مداخلات اصلاحی مبتنی بر علل، باید در مراكز بهداشتی درمانی و به خصوص بیمارستان های اطفال توسط كاركنان پرستاری نهادینه گردد.  

Background and Aim: Medication errors make up a large portion of medical errors that mostly happen in hospitals. To prevent medication errors, it is essential to reach an appropriate understanding regarding with their causes and reporting especially among nurses. The purpose of this study was to determine the reasons of medication errors and the causes of not error reporting from nurses’ viewpoints.  Materials and Methods: This is a descriptive analytical cross-sectional study conducted in year 2013. The study population were nurses working in different working shifts in special and sub-special pediatric hospitals in Tehran. A sample of 294 nurses recruited using a stratified non randomized sampling approach. The corrected Gladstone questionnaire with appropriate validity and reliability was used. The data were analyzed by descriptive (frequency, mean and standard deviation) and analytical statistics (Mann-Whitney and Kruskal-Wallis) using SPSS version 16. Results: The most important reasons of medication errors were tiredness of nurses, wrong dose prescription by the physicians and illegible prescriptions. Fear of the nursing managerʹs reaction was the main obstacle to reporting medication errors in the view of 74.9% of nurses. The nurses estimated that only 42.52% of all the medicinal errors were reported. Conclusion: Raising awareness regarding with the types and causes of medication errors and their reporting and implementing the relevant intervention to address these causes should be established in hospitals in particular in pediatrics wards.