بررسي هيستولوژيكي ترميم‌پذيري زخم باز پوستي پس از مصرف موضعي ژل آلوئه‌ورا

Histological study of wound repair with topical aloe vera gel in rat

زمینه و هدف: یكی از مهم‌ترین مسایل علم پزشكی، ترمیم زخم‌ها است. آلوئه‌ورا از گذشته‌های دور در درمان ناراحتی‌های پوستی استفاده شده است. در این پژوهش آثار كاربرد ژل آلوئه‌ورا بر روند التیام زخم به‌روش دقیق میكروسكوپی و شمارش سلولی بررسی گردید. روش بررسی: این مطالعه به‌‌صورت تجربی از مهر تا اسفند 1393 در آزمایشگاه فارماكولوژی انجام پذیرفت. 60 سر رت در روز جراحی بیهوش و در پشت گردن زخمی به ابعاد mm 5/1´5/1، ایجاد گردید. سپس رت‌ها به‌طور تصادفی در گروه‌های شاهد، تجربی و گروه كنترل مثبت تقسیم شدند. هر گروه به سه دسته كوچك‌تر با دوره‌های 4، 7 و 14 روزه تقسیم گردیدند. از روز صفر به بعد سطح زخم‌ها در گروه تجربی یك روزانه دو بار و گروه تجربی دو روزانه یك بار از ژل آلوئه‌ورا و در گروه كنترل مثبت، كرم فنی‌تویین مصرف گردید. سطح زخم و بهبود آن در روزهای تعیین شده سنجیده شد، در انتهای هر دوره، موش‌ها با روش استنشاق اتر بیهوش و یك نمونه از بستر زخم تهیه شد و با رنگ‌آمیزی هماتوكسیلن- ائوزین (H&E stain) و تری‌كروم‌ماسون (Massonʹs trichrome stain) مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج مطالعه ماكروسكوپی سطح زخم‌ها و مطالعه میكروسكوپی بستر زخم و تعداد فیبروبلاست‌های هر دو گروه تجربی نسبت به گروه شاهد از نظر آماری افزایش معنادار داشت (0011/0P=) و سبب تسریع التیام زخم شد (آزمون به‌روش MANOVA انجام شد). نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد كه كاربرد موضعی دو بار ژل آلوئه‌ورا سبب تسریع روند التیام زخم از دیدگاه بررسی هیستولوژیكی و شمارش سلولی در رت می‌گردد.

Background: One of the most important issues in medical sciences is wound healing and repair. Application of natural ingredients and herbs for treating ulcers has been in the history of human life. Nowadays, due to the lack of side effects of medicinal plants and a variety of effective compounds in plants, as well as numerous disadvantages of synthetic drugs there has been tendency to use medicinal plants in clinic. Aloe vera is an herbal drug used for treatment of dermal diseases. In this study we evaluated, effects of aloe vera on the wound healing through the microscopic techniques and cell counting. Methods: In this experimental study, sixty Wistar rats weighing 200-250 g were placed under general anesthesia and sterile conditions. Then a square shape wound with 1.5´1.5 mm dimension was made on the back of the neck. Rats were randomly divided to control and experimental group’s. Each group was divided to three subgroups with 4, 7, and 14 study days. In 1st experimental group aloe vera was used twice on the wound surface and in 2nd experimental group was used once daily and the positive control group were applied phenytoin cream 1% from the zero days of surgery. The control group did not get any treatment on the wound surface. For histological studies, during the fourth, seventh and fourteenth day’s rats were sacrificed and samples were taken from the wound area and adjacent skin. After histological staining with hematoxylin and eosin (H&E) and Massonʹs trichrome stains, the cells were counted, wound surface and wound healing were investigated. Results: The macroscopic and microscopic evaluation showed that wound healing increased because the fibroblast numbers in two experimental groups improved compared with control group. The percentage of wound healing on different days in the experimental and control groups were significant. Data were analyzed by using one-way ANOVA test and P< 0.05 was significant. Conclusion: Present study showed that the twice application of topical aloe vera mucilage can result in rapid wound healing in rats.