تحليل خطاهاي ساختواژي در بازگويي داستان و گفتار مكالمه اي در كودكان آسيب ديده شنوايي و شنوا

Analysis of morphological error in conversational and story retelling of hearing impaired and typically normal children

زمينه و هدف:كودكان آسيب ديده شنوايی برای يادگيری مهارتهای ارتباطی و زبانی با مشكلات متعددی روبرو هستند. در اين مطالعه به مقايسه ويژگی های صرفی زبان بيانی كودكان آسيب ديده شنوايی و شنوا در گفتار توصيفی وگفتارمكالمه ای  پرداخته شده است. روش بررسی: پژوهش مقطعی، تحليلی حاضر بر روی 16 كودك طبيعی و 9 كودك آسيب ديده شنوايی 48 تا 72 ماهه فارسی زبان انجام شد. روش نمونه گيری در دسترس بود. در آغاز با لحاظ نمودن معيارهای ورود و خروج نمونه گيری زبانی مربوط به بازگويی داستان و گفتارمكالمه ای گردآوری شد و در نهايت داده های به دست آمده با استفاده از آزمونهای آماريتی مستقل و يومن ويتنی مورد تحليل آماری قرار گرفت. يافته ها: در بازگويی داستان در به كارگيری حروف ربط، كل تكواژهای دستوری آزاد، واژه بست، تكواژصفرتفاوت معناداری بين كودكان آسيب ديده شنوايی و شنوا وجود داشت (05/0P˂). در گفتارمكالمه ای بين متغيرهای حرف ربط، حرف اضافه، كل تكواژهای دستوری آزاد، وندهای تصريفی، واژه بست، تكواژصفر، كل تكواژهای دستوری وابسته و تكواژهای قاموسی تفاوت معنادار بين دو گروه مشاهده شد (05/0P˂). نتيجه گيری:كودكان آسيب ديده شنوايی علاوه بر اينكه تعداد تكواژ های كمتری نسبت به كودكان شنوا استفاده می كنند نوع خطاهای آنها نيز با كودكان شنوا متفاوت است در بازگويی داستان كودكان كم شنوا تكوا‍ژهای قاموسی را حذف می كنند در حالی كه كودكان شنوا يك تكواژ قاموسی را به جای تكواژ ديگر به كار می برند. اما در گفتار مكالمه ای خطای غالب هر دو گروه حذف نادرست تكواژهای قاموسی  است.  كليد واژه ها: آسيب ديده شنوايی،  خطاهای ساختواژی،گفتارمكالمه ای ، بازگويی داستان

Background and Aim: Hearing impaired children encounter many problems for learning language and communication skills. The aim of this research is to compare morphological skills in conversational speech and story retelling of hearing impaired with typically normal children. Materials and Methods: In this cross sectional analytic research 16 typically normal and 9 hearing impaired children between 48 to 72 months were selected in a convenience sampling method .After considering inclusion and exclusion criteria, linguistic sampling for conversational and story retelling data was gathered. Parametric, nonparametric statistical analysis and U Mann-Whitney and t- test was performed on gathered data. Results: In story retelling there was significant difference between using conjunction,whole free grammatical morphemes, clitics, zero morphemes (p˂0.05). There were significant differences between using conjunction, proposition, conversational grammatical morphemes, inflectional affixes, clitics zero morphemes and whole bound grammatical morphemes in conversational speech (p˂0.05). Conclusions: Hearing impaired children have more morphological errors than typically normal children. They tend to omit lexical morpheme in story retelling, but typically normal children tend to substitute a lexical morpheme with another one in story retelling. The most kind of error in both groups was omission of morpheme in conversational speech. Keywords: Hearing impaired children, Morphological errors, Conversational and Story retelling