مبادي معرفت شناختي فارابي در رساله فصوص الحكمه و استنتاج دلالت هاي تربيتي آن

هدف اصلي اين پژوهش، توصيف و استنتاج اصول، هدف ها و روش هاي تربيتي بر اساس مبادي معرفت شناختي فارابي در رساله فصوص الحكمه مي باشد. براي دست يابي به اين هدف از روش پژوهش تحليل اسنادي و استنتاجي بهره گرفته شد. يافته هاي حاصل از اين پژوهش حاكي از آن است كه عالِم بودن واجب الوجود به تمام ممكنات، علم حق عين ذات اوست، علم حق مظهر قدرت اوست، عالم بودن واجب الوجود به كليات و جزئيات، واحد بودن علم حق و كثير بودن علوم ديگر، كُنه ذات حق قابل شناخت نمي باشد، و ظاهر بودن ذات حق و اعتباري بودن باطن او از مهم ترين ويژگي هاي علم الهي بر اساس رساله فصوص الحكمه به شمار مي روند. همچنين، امكاني بودن شناخت انسان، ناكامل بودن شناخت انسان، تدريجي بودن شناخت انسان و متكثر بودن شناخت انسان از مهم ترين اصول تربيتي حاصل از شناخت واجب الوجود براي سالك بر اساس رساله فصوص الحكمه محسوب مي شوند. علاوه براين، وصال حق، كمال نفس مطمئنه، كسب لذت و صدور كرامات به مثابه مهم ترين هدف هاي تربيتي، و سير عقلاني براي شناخت حق، شهود عرفاني براي شناخت حق كه خود شامل تجرد از تعينات، تامل در حقيقت وجود، فناي در وجود مطلق، شهود علمي و عملي حق، شهود حق در مظاهر تفصيلي، درك حقيقت، و رياضت نفس در زمره روش هاي تربيتي حاصل از شناخت واجب الوجود براي سالك بر اساس رساله فصوص الحكمه قلمداد مي شوند.