نقش حداقل مجموعه داده هاي حوادث ترافيكي

-

چكيده حدود دو قرن از اوّلين مرگ هاي ناشي از رانندگي مي گذرد. تحقيقات اخير نشان مي دهد كه 38 درصد مرگ هاي غير طبيعي در ايران ناشي از تصادفات جاده اي است. بر اساس آمار منتشر شده از سازمان پزشكي قانوني ايران، از سال 1379 خورشيدي تا پايان سال 1389 خورشيدي، 235587 نفر بر اثر تصادفات رانندگي در كشور كشته شده اند و طي اين مدت، 2281810 نفر نيز بر اثر تصادفات رانندگي مصدوم شده اند (1). با عنايت به اينكه برنامه ريزان و سياستگذاران در صدد كاهش تصادفات هستند و از طرفي، وجود اطلاعات، پايه و اساس برنامه ريزي هاي پيشگيرانه را تشكيل مي دهد، بنابراين عدم وجود اطلاعات كافي در خصوص علل وقوع تصادفات جاده اي و حوادث ترافيكي، عاملي بازدارنده براي چنين برنامه ريزي هايي است. با جمع آوري داده هاي مناسب و داشتن اطلاعات كافي در خصوص علل وقوع حوادث ترافيكي نظير؛ نوع سانحه(ترافيكي و غير ترافيكي)، رعايت موازين و مقررات ايمني(مثلا: بستن كمربند ايمني، عدم استفاده از تلفن همراه، ننوشيدن، نخوردن، استفاده از كلاه ايمني موتورسواران)، وسايل نقليه درگير، نوع و ميزان مصدوميت افراد درگير، زمان و مكان حادثه و ارايه اطلاعات به سازمان هاي ذيربط مي تواند كمكي براي برنامه ريزي هاي پيشگيرانه باشد. در اين راستا، پايه و اساس كار براي برنامه هاي فوق وجود «حداقل مجموعه داده» هاييMinimum Data Set(MDS) است كه بتواند نياز سياستگذاران را برآورده نمايد. MDS امكان مقايسه داده ها را فراهم آورده و به موسسات درماني اجازه مي دهد تا بيمار را از ساير بيماران شناسايي نمايد و الزامات دولتي و نيازهاي دروني هر موسسه و نهايتاً جامعه پزشكي را برآورده نمايد(2و3). در اين رابطه، Tee سال 2012 ميلادي در مطالعه خود با عنوان «ايجاد حداقل مجموعه داده ها براي طراحي يك نظام ثبت تروما به ستون فقرات در استراليا» نشان داد كه براي اطلاع رساني به سياستگزاران و ايجاد استراتژي هاي پيشگيري براي بيماران تروما به ستون فقرات در آينده، نياز به ثبت فراگير اطلاعات جمع آوري شده مربوط به تروماي ستون مهره ها يعني هم داده هاي مربوط به آسيب هاي ستون فقرات و هم داده هاي مربوط به آسيب هاي طناب نخاعي وجود دارد(4). Shaban سال 2009 ميلادي در مطالعه خود با عنوان «اثرات طولاني مدت آناليز نظام ثبت تروما» به اين نتيجه رسيده است كه ايجاد يك نظام ثبت تروما در كشورهاي در حال توسعه، يك عمل چالش برانگيز است. اما اين مسيله، قابل اجرا است و باعث توسعه پايگاه داده در سطح ملي مي شود(5). Coats سال 2009 ميلادي در مطالعه خود با عنوان «فراتر از نظام ثبت تروما» بيان نموده كه اولين گام در ايجاد يك سيستم ثبت تروماي با كيفيت، داشتن يك هسته اطلاعاتي مناسب يا همان MDS است(6). آيين نامه اجرايي استفاده اجباري از كمربند و كلاه ايمني بنا به پيشنهاد مشترك وزارتخانه هاي كشور، دادگستري، صنايع و معادن و راه و ترابري در جلسه هييت وزيران مورخ 27/12/1379 خورشيدي تصويب و در تاريخ 21/01/80 ابلاغ گرديد، ولي اجباري شدن آن از سال 1384 خورشيدي صورت گرفت. بر اساس مطالعه انجام شده، در سال قبل از اجراي قانون فوق، تعداد فوتي هاي ناشي از تصادفات در سال قبل از اجراي قانون معادل 13 درصد و در يك سال بعد از اجراي آن به 7/9 درصد رسيد(7). نتيجه گيري: مطمينا بدون انعكاس و نشر اطلاعات و آمار علل وقوع تصادفات به سازمان هاي فوق، مسيولان و سياستگذاران قوانين فوق تصويب نمي نمودند. چون اطلاعات پايه و اساس تصميم گيري است، بهتر است براي كاهش حوادث ترافيكي و پيامدهاي ناشي از آن، يك مجموعه حداقل داده هاي حوادث ترافيكي محلي و ملي در هر كشور ايجاد شود تا امكان ريشه يابي و طرح و برنامه هاي پيشگيرانه فراهم آيد. واژه هاي كليدي: مجموعه داده ها؛ حوادث ترافيكي؛ تصادفات.

ندارد