روان سنجي نسخه فارسي مقياس كوتاه خودكارآمدي شيردهي

The Persian version of Breastfeeding Self-Efficacy Scale-Short Form (BSES-SF): translation and psychometric assessment

خودكارآمدي تغذيه با شيرمادر، يكي از مهم ترين متغيرهاي مهم و قابل تغيير در تغذيه با شير مادر است. با توجه به اينكه اطلاعات معتبر از ابزراهاي معتبر به دست مي آيد، مطالعه حاضر با هدف روان سنجي نسخه كوتاه مقياس خودكارآمدي شيردهي طراحي شد تا با استفاده از اين پرسشنامه به عنوان يك ابزار غربالگري جهت شناسايي مادران نيازمند به مداخلات حمايتي استفاده شود. در يك مطالعه توصيفي كاربردي 220زن باردار كم خطر مراجعه كننده به مراكز بهداشتي دولتي و خصوصي شهر اهواز در سال 1393 وارد مطالعه شدند. پس از كسب اجازه از نويسنده اصلي، ابتدا ابزار ترجمه شده و سپس روايي و پايايي آن بررسي شد. نتايج نشان داد پرسشنامه از نظر محتوايي و صوري از اعتبار علمي برخوردار است. تحليل عاملي اكتشافي نيز بيان گر روايي ساختاري پرسشنامه با يك عامل بود. ضمن اين كه در بررسي روايي افتراقي نشان داده شد كه پرسشنامه مورد نظر از همبستگي معناداري با مقياس خودكارآمدي عمومي و استرس ادراك شده برخوردار است. در بررسي پايايي ميزان آلفاي كرونباخ نيز مطلوب ارزيابي شد (91درصد). وفق يافته ها مقياس كوتاه 13 گويه اي خودكارآمدي شيردهي از روايي و پايايي مناسبي برخوردار بود.

Objective (s): Only a minority of infants is breastfed for the recommended 6 months post partum. One possible modifiable variable is breastfeeding confidence. The Breastfeeding Self-Efficacy Scale-Short Form (BSES-SF) is a 14-item measure designed to assess a mother’s confidence in her ability to breastfeed her baby. The study aimed to translate the BSES-SF into Persian and assess its psychometric properties among pregnant women. Methods: This was a cross-sectional study carried out in Ahvaz, Iran, 2014. A random sample of 220 low-risk pregnant women referring to private and public health centers was recruited. The BSES-SF was translated into Persian using forward-backward translation and pilot tested. A series of self-reported questionnaires was administered on the third trimester of pregnancy including: a questionnaire on socio-demographic variables and breastfeeding intention status, the translated BSES-SF, the Persian adaptation of the General Self-Efficacy Scale (GSES) and the Persian adaptation of Perceived Stress Scale (PSS). Data were analyzed using SPSS, version 16. Results: The mean age of participants was 23.95 ± 4.7 years. The findings of content and face validity showed almost perfect results (CVR = 1 and CVI = 1). The translated BSES-SF presented a one-dimensional structure with factor loadings of > 0.40. Convergent and divergent validity showed statistically significance correlation with the GSEE and the PSS, respectively (p < 0.05). Internal consistency as measured by the Cronbach’s alpha coefficient was found to be 0.91. Conclusion: The results indicated that the Persian version of BSES-SF is a valid and reliable measure of maternal breastfeeding self-efficacy in Iran.