تحليل انتقادي طبقه‌بندي تفاسير و ارايه مدل مطلوب

Critical Analysis of Classification of Interpretations and Presenting a Desirable Model

تفسيرپژوهي حوزه جديدي از مطالعات قرآني است كه مطالعات تفسيرپژوهان را مورد مطالعه قرار مي‌دهد. از جمله مباحث مهم اين حوزه، طبقه‌بندي تفاسير در نظامي روشمند و تدوين الگويي مطلوب و علمي است كه دستيابي به آن به دليل وجود آسيب‌ها و چالش‌هايي دشوار مي‌نمايد. اين مقاله در گام نخست، اين چالش‌ها را شناسانيده و در گام دوم، بعد از ارايه شاخصه‌هاي لازم، الگوي نسبتاً جامع و روشمندي را ارايه كرده است. اين الگو بر پايه محدودسازي اصطلاحات فراوان روش تفسير به سه اصطلاح «روش»، «گرايش» و «سبك» تدوين شده و سپس ساختار آن توسعه يافته و به‌صورت مدلي به‌نسبت خالي از آسيب‌هاي مطرح شده و برخوردار از جامعيت نسبي ارايه شده است.

Interpretation studies is a new field of Qur’?nic studies, which examines the studies of the interpretation researchers. Among the significant discourses of this field is the classification of interpretations in a methodical system and formulating a desirable and scientific model, which seems difficult to achieve because of the existence of some damages and challenges. First of all, this article introduces these challenges and then, after presenting the required criteria, presents a relatively comprehensive and valuable model. This model is formulated on the basis of limiting the many expressions of interpretation method to three expressions of “method”, tendency”, and “style”, and then its structure is developed and presented as a model relatively free of the perceived damages and enjoying relative inclusiveness.