مقايسه استحكام ريزكششي باند بين چندكور كامپوزيتي و سيستم باندينگ و فايبر پست DT Light

Comparison of the microtensile bond strength of different composite core materials and bonding systems to a fiber post (DT Light)

  زمينه و هدف: ثبات و گير سيستم پست و كور در موفقيت ترميم نهايی يك فاكتور كليدی محسوب می‌شود . هدف از اين مطالعه تعيين گير چند نوع كوركامپوزيتی و سيستم باندينگ بر استحكام كششی باند بين انواع كور و يك نوع پست فايبر بود.   روش بررسی: به منظور بررسی اتصال كور كامپوزيتی به پست تعداد ۶۰ عدد پست فايبر كوارتز DT Light ، بر اساس نوع باندينگ و نوع ماده كور به شش گروه تقسيم شدند: گروه A : Heliomolar Flow+Seal Bond ، گروه B : Heliomolar Flow+SE Bond ، گروه C : Valux Plus+Seal Bond ، گروه D : Valux Plus+SE Bond ، گروه E : Corecem+Seal Bond ، گروه F : .Corecem+SE Bond پس از طی 5000 سيكل حرارتی ( 0 C 55-5) و برش طولی از هر نمونه ۴ مقطع به ضخامت يك ميلی‌متر به دست آمد. برش‌ها جداگانه در دستگاه تحت نيروی كششی قرار گرفت. سطح شكست توسط استريو ميكروسكوپ بررسی و نوع شكست تعيين شد. One-Way ANOVA و Tukey HSD برای آناليز آماری داده‌ها (05/0 P< ) مورد استفاده قرار گرفتند.   يافته‌ها: تاثير كور كامپوزيتی و نوع باندينگ مستقل از يكديگر نبود. كاربرد Seal Bond ، كامپوزيت هيبريد (Valux Plus) به طور معنی‌داری استحكام باند بيشتری داشت (05/0 P< ). درحاليكه با كاربرد SE Bond استحكام باند كامپوزيت هيبريد از دو گروه ديگر كمتر بود (05/0 P< ). نتيجه‌گيری: استحكام باند، تحت تأثير نوع كامپوزيت و نوع سيستم باندينگ و تركيب اين دو نوع قرار دارد به طوری كه يك كامپوزيت واحد ممكن است با كاربرد باندينگ متفاوت رفتار متفاوتی نشان دهد.

  Background and Aims: Retention and stability of the post and core system is the key factor for success of final restoration . The aim of this study was to evaluate the microtensile bond strength of the different composite core materials and bonding systems to a fiber post.   Materials and Methods: To evaluate the bond strength of the composite resins to a fiber post ( DT light post) 60 posts were divided into six groups : group A: Heliomolar Flow + Seal Bond, group B: Heliomolar Flow + SE Bond , group C: Valux Plus + Seal Bond , group D: Valux Plus + SE Bond , group E: Corecem + Seal Bond, group F: Corecem + SE Bond. All samples were thermocycled for 5000 cycles (5-55 0C) and cut into four bars for the microtensile bond strength test. Failure modes were identified using a stereomicroscope. Data were analysed using One-way ANOVA and Tukey HSD post hoc test (P<0.05).   Results: The interaction between composite resin materials and bonding systems were positive. The conventional hybrid composite (Valux Plus) had significantly higher bond strength compared with the core specific flowable composite (Corecem) when Seal Bond was applied as bonding agent (P<0.05). However, when SE Bond was utilized hybrid composite demonstrated significantly lower bond strength than that of other two groups (P<0.05).   Conclusion: The performance of a particular composite is affected by the bonding system that is applied. A single composite resin may have different bond strength when combined with different bonding system.