مقايسه مقاومت شكست و نوع شكست اباتمنت‌هاي زيركونيايي مختلف در مقايسه با اباتمنت‌هاي تيتانيومي

Comparison of fracture resistance and failure mode of different zirconia abutments with titanium abutment

زمينه و هدف: يكی از عوامل مهم و تاثيرگذار در زيبايی پروتزهای متكی بر ايمپلنت، انتخاب نوع و جنس اباتمنت می‌باشد. يك انتخاب برای داشتن رستوريشن‌های ايمپلنتی با زيبايی مطلوب، استفاده از انواع مختلف اباتمنت‌های سراميكی می‌باشد. هدف از اين مطالعه مقايسه مقاومت شكست سه نوع اباتمنت سراميكی مختلف با اباتمنت تيتانيومی و بررسی نوع شكست آنها بود. روش بررسی: چهار گروه 5 تايی از اباتمنت‌های تيتانيومی پيش‌ساخته معمول، اباتمنت‌های تمام زيركونيايی پيش‌ساخته، اباتمنت‌های زيركونيايی با ناحيه اتصال تيتانيومی، و اباتمنت‌های زيركونيايی Copy-milled انتخاب شد. اباتمنت‌ها پس از اتصال به ايمپلنت با نيروی Ncm 24 توسط Torque Wrench محكم شدند و با زاويه 30 درجه در جيگ مانت شدند. سپس تحت نيرو تا نقطه شكست قرارگرفتند. نيروی شكست و نوع شكست در نمونه‌ها اندازه‌گيری و ثبت گرديد و پس از بررسی توزيع نرمال داده‌ها، با استفاده از آزمون One-Way-ANOVA مورد بررسی قرار گرفتند. يافته‌ها: ميانگين مقاومت به شكست اباتمنت‌های مختلف در چهار گروه مورد بررسی بين 426 تا 688 نيوتن متفاوت بود ولی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (14/0=P). از نظر نوع شكست، به جز گروه پيش‌ساخته زيركونيايی كه به صورت شكست تنه اباتمنت بود در ساير گروه‌ها شكست در تنه ديده نشد و بيشتر به صورت شكست يا خمش پيچ رخ داد. نتيجه‌گيری: با درنظر گرفتن محدوديت‌های مطالعه، استفاده از اباتمنت‌های زيركونيايی به اشكال مختلف، در قطر متوسط نمی‌‌‌تواند تاثير معنی‌داری بر مقاومت شكست آن در مقايسه با اباتمنت‌های پيش‌ساخته تيتانيومی‌‌ داشته باشد.

Background and Aims: One of the decisive factors on the final esthetic results of implant treatment is the abutment material. Ceramic abutments are nowadays very popular in this regard. The purpose of this study was to compare the fracture resistance of three zirconia abutments with titanium abutment. Materials and Methods: Four groups of abutments (five specimens in each) were prepared. The abutments were prefabricated titanium, prefabricated zirconia, zirconia-metal, and copy-milled zirconia abutment. After securing the abutments to the implant using a torque of 24 Ncm, they were mounted into a mounting jig using the 30º tilt. The force was applied on the assembly till the failure occured. Facture resistance and mode of failure were recorded for each specimen. The data were analyzed using One-way ANOVA. Results: The mean values recorded for fracture resistance of different zirconia abutments varied between 426 to 688 N; however, there was no significant differences among the groups (P=0.14). Body fracture was observed only in prefabricated zirconia abutments. Screw fracture and screw bending were the common failures observed in other groups. Conclusion: Zirconia abutments of any type could be successfully used in regular plateform implants.