بررسي گفتار بيماراني كه از پروتز obturator استفاده مي‌كنند به وسيله طراحي و اجراي برنامه كامپيوتري

Examination of articulation in patient using obturator by means of computer planning

زمينه و هدف: حدود 5% از سرطان‌ها به حفره دهان مربوط می‌باشند. جهت درمان، برداشت قسمتی از كام (جراحی‌ ماگزيلكتومی) ممكن است انجام شود. ماگزيلكتومی معمولاً منجر به ايجاد ناتوانی‌های فانكشنال چشمگير شامل مشكلات مضغ، بلع و اختلال در تكلم همراه با ايجاد اثر منفی بر روان و زندگی اجتماعی بيماران می‌شود. پروتز Obturator يك درمان پروتزی جهت جداسازی حفره بينی و دهان و بازيابی فانكشن‌های ذكر شده می‌باشد. ارزيابی گفتار جهت بررسی فانكشن گفتار بازيابی شده توسط درمان، انجام می‌شود. هدف از انجام اين مطالعه ارزيابی گفتار بيمارانی بود كه ماگزيلكتومی شده و توسط پروتز Obturator در بخش پروتز دانشكده دندانپزشكی دانشگاه علوم پزشكی تهران درمان شده‌اند. اين ارزيابی با استفاده از نرم‌افزار كامپيوتری به صورت تست جملات قابل فهم (Sentence intelligibility test) صورت گرفت. روش بررسی: اين مطالعه به صورت مقطعی بر روی 10 بيمار (66-23 سال) ارجاع داده شده به بخش پروتز دانشكده دندانپزشكی جهت دريافت پروتز Obturator انجام شد. بعد از ارزيابی اوليه پروتز، تست‌های گفتاری در يك اتاق اكوستيك و بدون صدا زير نظر يك متخصص گفتار انجام شد و توسط وی آناليز شد. همچنين قابليت فهم گفتار (SI) توسط شنوندگان غيرمتخصص با و بدون استفاده بيمار از پروتز ارزيابی شد. آناليز آماری توسط تست‌هایWeighted kappa و Wilcoxon-sign Rank Test انجام شد. يافته‌ها: قابليت فهم گفتار (SI) در بيماران با و بدون استفاده از پروتز اختلاف معنی‌دار داشت (001/0>P). در دو بيمار از ده بيمار هنگام استفاده از پروتز نيز خطاهای گفتاری مشاهده شد. نتيجه‌گيری: با وجود محدوديت‌های مطالعه حاضر، پروتز Obturator اثر به سزايی در پيشرفت گفتار، در بيماران مورد مطالعه داشت. بهبود كيفيت زندگی بيماران قابل پيش‌بينی خواهد بود.

Background and Aims: Approximately 5% of cancers involve structures of oral cavity. Partial resection of maxilla (maxillectomy) may be performed in these cases. Maxillectomy often results in significant functional disabilities such as inability in mastication, deglutition and speech with adverse impact on psychological status and social life of patients. Obturator prosthesis is a prosthodontic treatment to separate nasal and oral cavities and restore the critical above mentioned functions. The assessment of speech is considered to examine speech function restored by the treatment. The purpose of this study was to evaluate the speech in patients with resected maxilla who have been treated by obturator prosthesis from a pool of related patients in the Prosthodotnics department of dental faculty, Tehran University of Medical Sciences. The evaluation was performed with computer software using sentence intelligibility (SI) test. Materials and Methods: This cross sectional study was conducted on 10 subjects (23-66 years) referred to the Prosthodontics department of the faculty and received an obturator. After primary examination of the prosthesis, the patients completed SI test in an acoustic room under guidance of a speech therapist. The performed tests were analyzed by the speech therapist. In addition, the SI with and without the prosthesis was evaluate by lay audience. The statistical analyses were performed using Wilcoxon-signed rank test and Weighted Kappa. Results: Significant differences were found between SI tests with and without the obturators (P<0.001). Two of 10 patients showed problems in speech function using obturator. Conclusion: Within the limitations of the present study, obturators had significant effect on improvement of the speech outcomes of examined patients. Improvement of the quality of life could be predicted.