تناقض چاقي: رخداد بيماري عروق كرونر قلب در مبتلايان به بيماري مزمن كليوي و سندرم متابوليك

Obesity Paradox: Incidence of Coronary Heart Disease in Patients with Chronic Kidney Disease and Metabolic Syndrome

مقدمه و اهداف: مطالعه‌های بيماری‌های مزمن نشان می‌دهند كه ممكن است افراد چاق به طور متناقضی، بقای بهتری داشته باشند. هدف از اين مطالعه، ارزيابی اثر بيماری مزمن كليوی و سندرم متابوليك در رخداد بيماری عروق كرونر قلب می‌باشد. روش كار: به منظور بررسی رخداد بيماری عروق كرونر قلب 6507 نفر شركت كننده (ميانگين سنی 4/47 سال، 4/43 درصد مرد) به مدت 10 سال پيگيری شدند. شركت‌كننده‌ها بر اساس وجود يا عدم وجود بيماری مزمن كليوی و سندرم متابوليك به 4 گروه تقسيم شدند. سپس با استفاده از مدل رگرسيونی چند متغيره كاكس نسبت مخاطره گروه‌ها نسبت به گروه بدون بيماری مزمن كليوی و سندرم متابوليك در 1/27>BMI و 1/27≤BMI محاسبه شد. نتايج:  نسبت مخاطره در مردان و زنان BMI پائين با بيماری مزمن كليوی و بدون سندرم متابوليك به ترتيب 06/2 (فاصله اطمينان 95 درصد: 31/3-28/1) و 56/2 (فاصله اطمينان 95 درصد: 31/6-04/1) بود. اين مقدار در بيماران BMI بالا از نظر آماری معنی‌دار نبود. هم‌چنين در مردان و زنان BMI پائين مبتلا به سندرم متابوليك بدون بيماری مزمن كليوی، نسبت مخاطره به ترتيب 52/2 (فاصله اطمينان 95 درصد: 73/3-71/1) و 68/4 (فاصله اطمينان 95 درصد: 95/9-20/2) بود. در بيماران BMIبالا اين مقادير 70/1 (فاصله اطمينان 95 درصد: 78/2-05/1) و 90/1 (فاصله اطمينان 95 درصد: 13/3-16/1) بود. نتيجه‏گيری: اين نتايج نشان می‌دهد كه خطر بروز بيماری عروق كرونر قلب در افراد BMI پائين مبتلا به سندرم متابوليك و بدون بيماری مزمن كليوی تقريباً دو برابر بيماران BMI بالا می‌باشد.

Background & Objectives: Some studies on chronic diseases have indicated that obesity may result in a paradoxically longer survival. The present study was aimed to investigate the effect of Chronic Kidney Diseases (CKD) and Metabolic Syndrome (MetS) on the incidence of Coronary Heart Disease (CHD). Methods: In order to record time to CHD events, a sample of 6,507 individuals (mean age 47.4 years, 43.4% males) was followed for nearly 10 years. Participants were also categorized into four groups according to presence/absence of CKD and MetS. Then, using a Multivariate Cox Regression, the Hazard Ratio (HR) of each group was estimated relative to individuals free of both CKD and MetS separately for obese (BMI≥27.1 Kg/m2) and non-obese persons (BMI<27.1 Kg/m2). Results: HR for non-obese patients with CKD but not MetS was obtained 2.06 (95%CI: 1.28-3.31) in men and 2.56 (1.04-6.31) in women. However, these associations were not significant for obese patients. Furthermore, among non-obese men and women with MetS alone, HR was estimated 2.52 (1.71-3.73) and 4.68 (2.20-9.95), respectively. For obese patients, these values were 1.70 (1.05-2.78) and 1.90 (1.16-3.13), respectively. Conclusion: The results reflect that among those who had MetS alone, the risk of CHD incidence was twice higher in non-obese individuals compared to obese patients.