ارزيابي تاثير گليسيريتينيك اسيد و گليسيريزيك اسيد مشتق از عصاره شيرين بيان بر رده سلولي آدنوكارسينوماي معده

An Evaluation the Effect of Glycyrrhetinic and Glycyrrhizic Acids Derived from Licorice Extract on Gastric Cancer Cell Lines

خلاصه سابقه و هدف: سرطان معده، دومين سرطان شايع مي باشد كه از روشهاي متعددي همانند جراحي، شيمي درمانيوپرتو درماني در درمان آن استفاده مي شود. در اكثر موارد پاسخ به درمان ضعيف و با اثرات جانبي نامطلوب همراه است. عدم پاسخ به درمان، رشد سريع اين بيماري محققين را به تلاش جهت دستيابي به داروهاي موثرتر با اثرات جانبي كمتر واداشته است. شيرين بيان گياهي با عوارض كم و خواص آنتي اكسيداني بالايي مي باشد كه درطب سنتي براي درمان سرطان پيشنهاد شده است. لذا اين مطالعه به منظور بررسي اثر تركيبات شيرين بيان بر سلولهاي آدنوكارسينوماي معده انجام شده است. مواد و روشها: در اين مطالعه تجربي رده سلولي (Adenocarcinoma Gastric) AGS از بانك سلولي تهيه و كشت داده شد. پس از پاساژ، سلولها به پليتهاي96 تايي منتقل گرديدند. در هر خانه 2000 سلول در محيط 1640RPMI حاوي FBS (10%) قرار گرفت. سلولها درمجاورت غلظتهاي مختلف تركيبات گليسيريتينيك اسيد (1/0،1،10،100 ميكرومولار) و گليسيريزيك اسيد (1/0،10،1،100ميكرومولار) به مدت 24و48 ساعت به صورت تريپليكيت قرار گرفتند و نتايج با گروه كنترل مقايسه شدند. يافته ها: يافته ها نشان مي دهد، كه هر دو تركيب داراي اثر كشندگي وابسته به غلظت و زمان است. غلظت 100 ميكرومولار براي گليسيريتينيك اسيد در 24 ساعت با ميانگين جذب نوري 02/0±41/0 و در مقابل كنترل 04/0±79/0(0002/0p=) و در 48 ساعت با ميانگين جذب نوري 004/0±16/0 و در مقابل كنترل 24/0±749/1 (0003/0p=) و بعد از 48 ساعت براي گليسيريزيك اسيد با ميانگين جذب نوري 53/0±78/0و در مقابل كنترل 49/0±09/2 معني دار بود (035/0p=). نتيجه گيري: با توجه به تاثير كشندگي و تركيبات شيرين بيان، بررسي بيشتر از هر دوتركيب بعنوان تركيبات موثر در سرطان معده پيشنهاد مي شود.

ABSTRACT BACKGROUND AND OBJECTIVE: Gastric cancer is the second most prevalent carcinogenic disease and surgery, chemotherapy and radiation are its principal treatment modalities. However, in most cases, poor response to treatment and adverse side effects are observed regarding these modalities. Given the lack of response to treatment and growing rates of gastric cancer, researchers are trying to come up with more efficient treatments with fewer side effects. In the traditional medicine, licorice has been suggested as a cancer treatment considering its high antioxidant properties and few side effects. This study aimed to evaluate the effect of licorice extract on gastric cancer cell lines. METHODS: In this experimental study, adenocarcinoma gastric cell lines were prepared from cell bank and were cultured. After passage, the cells were transferred into a 96-well plate. In each well, approximately 2,000 cells in RPMI-1640 culture medium with FBS (10%) were placed. The cells were repeatedly exposed to different concentrations of Glycyrrhetinic acid (0, 1, 10 and100.1 ?M) and Glycyrrhizic acid (10, 1, 100 and 0.1 ?M) for 24 and 48 hours. Finally, the obtained results of the experimental and control groups were compared with each other. FINDINGS: According to our results, the toxic effect of Glycyrrhetinic and Glycyrrhizic acids is dose and time dependent. In 24 hours, the mean optical density (MOD) in 100 ?M concentration of Glycyrrhetinic acid was 0.41±0.02 and 0.79±0.04 in the experimental and control groups, respectively (p=0.0002). After 48 hours, MOD was 0.16±0.004 and 1.749±0.24 in the experimental and control groups, respectively (p=0.0003). Moreover, the MOD of 100 ?M concentration of Glycyrrhizic acid was 0.78±0.53 and 2.09±0.49 in the experimental and control groups in 48 hours. There was a significant difference between the experimental and control groups (p=0.035). CONCLUSION: The results of this study demonstrated that the licorice compounds have a toxic effect on carcinogenic cells. Therefore, it is recommended to perform more study on both Glycyrrhizic and Glycyrrhizic acids as effective compounds on gastric cancer treatment. KEY WORDS: Gastric Cancer, Glycyrrhetinic Acid, Glycyrrhizic Acid, Licorice.