بررسي تاريخي چگونگي ورود و تاثير تعاليم معنوي اهل‌بيت^ در تصوف و عرفان اسلامي

A Historical Investigation on Showing the Entrance and Influence of the Ahl ul-Bayt’s Spiritual Teachings into Sufism and Mysticism

معنويت توسعه‌يافته توسط امامان اهل‌بيت^ در كالبد جامعه و حضور جمعي از تربيت‌يافتگان معنوي اين مكتب در ميان مردم، از عوامل مهم توجه به امور معنوي و باطني در جامعه اسلامي محسوب مي‌شود. تتبع دقيق در آثار اهل تصوف، يك رشته معارف خاص تشيع را كه در غير كلام ايمه اهل‌بيت^ نشاني از آنها نيست، نشان خواهد داد و محقق به‌وضوح روح تشيع را در مطالب عرفاني اين كتاب‌ها مي‌يابد؛ هرچند در مواردي روحي است كه طي زمان و به حسب برخي آفات بيروني در يك پيكر آفت‌ديده جاي گرفته است. تحقيق پيش رو به نشان دادن چگونگي ورود شمه‌اي از احاديث و تعاليم معنوي اهل‌بيت^ به تصوف پرداخته است. براساس اين پژوهش، شواهد مناسبي براي اثبات خاستگاه شيعي عرفان اسلامي مي‌توان به دست داد. اين شواهد، از نوع نگاه صوفيه به اهل‌بيت^ و روزنه‌هاي نفوذ معارف آن حضرات به تصوف، يعني بزرگان صوفيه و ميراث مكتوب آنان مانند اللمع، الرساله القشيريه و قوت القلوب قابل اصطياد است.

The developed spirituality in the society’s framework and presence of a group of spiritual students from this school among public by Imams of Ahl ul Bayt are among the important factors being taken into consideration about spiritual and inner affairs in the Islamic Society. Detailed investigation in the works of the Sufists shows a certain field of Shiite education being only existed in the words of Ahl ul-Bayt and a researcher could clearly find the Shia spirit in the mystical materials of these books though it is a spirit embodied in a damaged body by some external problems during the time in some cases. The study has a glimpse on the manner of entrance of some spiritual Hadiths and educations of Ahl ul-Bayt into Sufism. The results of the study show that appropriate evidences could be achieved to prove the Shiite origin of Islamic mysticism. These evidences could be obtained from the view of Sofia to Ahl ul-Bayt and the means of penetration of their educations to Sufism i.e. the Sofia scholars and their written heritage such as Al-Loma’, Al-Resalat ul-Qashiryeh, and Qovvat ul-Qoloub.