ارزيابي تاثير كاربردي اراضي و آسيب پذيري آبخوان كاشان بر آلودگي آبهاي زيرزميني با استفاده از روش DRASTIC و مدل تخريب

ارزيابي آسيب پذيري و آلودگي آبخوان ها براي مديريت، توسعه و تخصيص كاربري اراضي، نحوه پايش كيفيت، پيشگيري و حفاظت از آلودگي آبهاي زيرزميني ضروري است. در اين تحقيق از مدل هاي DRASTIC و تخريب مخدوم با كمك تكنيك GIS (تلفيق به روش همپوشاني شاخص) جهت ارزيابي تاثير كاربري اراضي و آسيب پذيري بر آلودگي آبخوان كاشان استفاده گرديد. در نقشه تهيه شده از مدل DRASTIC، ضريب تعيين 26% و سطح معني داري 05/ 0 و با افزودن لايه كاربري اراضي (LU) سطح معني داري 05/ 0 و ضريب تعيين 5/ 31% با غلظت نيترات در مدل DRASTIC-LU نشان داد. در اين مدل حدود 1/1درصد از آبخوان در ناحيه شمال غرب، غرب و جنوب، به دليل وجود كاربري هاي شهري، صنعتي و كشاورزي، ميزان تغذيه بالا و وجود شن و مواد درشت دانه زياد در منطقه غيراشباع، محيط خاك و محيط آبخوان داراي آسيب پذيري زيادي مي باشد. همچنين كاربري هاي صنعتي، باغي، زراعي، شهري، زراعت ديم، باير و مراتع به ترتيب با رتبه هاي 10، 9، 8، 7، 5/5، 5 /2، 2 بيشترين تاثير آلودگي نيترات با استفاده از مدل تخريب و خطرپذيري ذاتي 45/ 0 را بر آبهاي زيرزميني بر اساس همبستگي جزئي و سطح معني داري 05 /0 نشان دادند.